۱۰۵ سال از سالروز استرداد استقلال سپری شد، اگر به معنا و مفهوم کلاسیک استقلال نگاهی نماییم با توجه به اینکه فن آوری، جهان را به دهکده کوچک تبدیل ساخته است.
هیچ کشور نمیتواند در ابعاد مختلف ادعای خود بسنده گی نموده و از استقلال کامل سخن بگوید.
افغانستان نیز به دلیل نزدیک به نیم قرن جنگ و بی ثباتی، از دست یافتن به مؤلفه های حقیقی استقلال باز مانده است.
ده میلیون شهروند افغانستان در بیرون از کشور است، توان درمان یک تعداد قابل توجه از امراض در افغانستان وجود نداشته و خانواده ها وادار میشوند تا بیماران شان را به کشور های همسایه انتقال دهند.
ارزش واردات اقلام به کشور، چهار برابر صادرات است.
شبکه برق رسانی ما به انرژی وارداتی وابسته است.
پس آیا میتوان گفت که ما استقلال داریم؟
افغانستان نه در معنا و مفهوم کلاسیک و نه در معنای امروزی آن ، یک کشور مستقل نیست.
بر بنیاد اعتراف گروه حاکم در افغانستان، کنترول فضای کشور بدست بقیه کشور ها است.
آب رود آمو اراضی را در شمال می بلعد، تحرکات نظامی پاکستان در جنوب و شرق، مانع توافق افغانستان و پاکستان راجع به داشتن مرز معیاری شده است.
از سوی دیگر، اجماع ملی راجع به یک روز بنام سالروز استرداد استقلال وجود ندارد، بعد از شاه امان الله غاضی که ۲۸ اسد را منحیث روز استرداد استقلال اعلام کرد،
حکومت های بعدی ۲۴ حمل را منحیث روز استرداد استقلال نامیدند.
ظاهر شاه ۶ جوزا را منحیث جشن استقلال تجلیل می کرد، برای محمد داوود خان ۲۶ سرطان چنین نقش را ایفا می کرد، برای حزب دمکراتیک خلق ۷ ثور مهم بود و مجاهدین ۸ ثور را با ارزش میدانستند.
اما حال طالبان دوباره به قدرت دست یافته اند ۲۴ اسد را تلاش می کنند که برتر از ۲۸ اسد بدانند، گرچه در طول تاریخ جهت کمرنگ ساختن جشن ۲۸ اسد تلاش شده و امروز نیز طالبان تمایل جهت تجلیل شکوهمند از این روز نداشتند، اما روی هم رفته اقشار و اقوام مختلف به ۲۸ اسد حرمت می گذارند و این روز را آغاز گام گذاری ملت افغانستان به مسیر آزادی، امنیت، عدالت و برابری میدانند.
هرچند که شاه امان الله نتوانست اهداف روشن گرایانه اش را تکمیل کند و افغانستان را به استقلال حقیقی سوق دهد از همان سبب هنگامیکه این تاریخ میرسد از خود می پرسیم آیا استقلال داریم؟
شاید پاسخ اش این باشد که استقلال بدون همگرایی و وحدت ملت حاصل نمیشود، مگر گروه طالبان با گسترش تبعیض و تعصب در سطوح مختلف فردا ای را به ما ترسیم می کنند که حاصل اش از هم پاشی و اتکا به دیگران است.
خبرگزاری زنان افغانستان
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان
