زنان خبرنگار همواره در افغانستان با چالشهای گوناگون در عرصه کار خبرنگاری رو به رو بوده اند. اما در سه سال گذشته به دلیل وضع محدودیتها و افزایش این چالشها، تعدادی از زنان خبرنگار که فعالیت دارند میگویند که انگیزه و امید شان را از دست داده اند و شرایط کنونی سبب شده است در وضعیت خوب روحی قرار نداشته باشند.
صنم محمدی(مستعار)، یک تن از زنان خبرنگار است که در یکی از رسانههای محلی به عنوان گزارشگر تمام وقت اما با معاش بسیار اندک کار میکند که این موضوع سبب شده است انگیزه اش را نسبت کار خبرنگاری از دست بدهد.
وی میگوید:«در گذشته خبرنگار و کار خبرنگاری جایگاه بخصوص خودش را داشت اما حالا بخصوص خانمهای خبرنگار حتی معاش درست دریافت نمیکنند. از یک طرف محدودیتها و از طرف دیگر کار زیاد و معاش کم و شرایط دلگیر کنند فعلی سبب شده است امید و اشتیاقم را نسبت به کار و حتی زندگی از دست دهم.»
شماری از زنان خبرنگار میگویند که کار کردن با محدودیتهاو وجود تبعیض جنسیتی در رسانهها سبب شده است انگیزه خود را نسبت به مسلک شان از دست دهند.
مریم رضایی(مستعار)، یکی دیگر از خانمهای خبرنگار به این باور است که محدودیتها در هر عرصهای میتواند مانع پیشرفت و از بین رفتن انگیزه و امید در انسانها شود.
وی میگوید:«کار کردن در شرایط فعلی آن هم رسانه دل و جرات زیادی میخواهد. باید آنقدر قوی باشی که بتوانی با تمام محدودیتها و مشکلات کنار بیایی و به کار خود برسی اما این قوق بودن هم ما خسته ساخته است حس میکنم دیگر امید در ما زنده نمانده چون هر چقدر تلاش میکنیم هیچ تغییراتی نه برای خود میبینیم نه برای کار ما.»
نبود شرایط کاری در رسانه، محدودیتهای حق دسترسی به اطلاعات، کار زیاد در برابر معاش کم، وجود تبعیض جنسیتی و وضع محدودیتهای کاری در برابر زنان خبرنگار از جمله دلایلی است که شرایط را برای آنان دشوارتر از هر زمان دیگر ساخته است.
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان