افزایش نگرانیها از ادامه یافتن محدویتهای تحصیلی و خانه نشینی دختران دانشجو در ولایت فراه خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از دانشجویان دختر در ولایت فراه از ادامه یافتن محدودیتها در برابر حق تحصیل دختران شکایت داشته و میگویند بیشتر از یک سال میشود که دروازههای دانشگاه به روی آنان بسته بوده و مسوولین نباید […]
افزایش نگرانیها از ادامه یافتن محدویتهای تحصیلی و خانه نشینی دختران دانشجو در ولایت فراه
خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از دانشجویان دختر در ولایت فراه از ادامه یافتن محدودیتها در برابر حق تحصیل دختران شکایت داشته و میگویند بیشتر از یک سال میشود که دروازههای دانشگاه به روی آنان بسته بوده و مسوولین نباید آینده آنان را نادیده بگیرند. این دختران امیدوارند تا با آمدن سال جدید، دروازههای دانشگاه نیز به روی آنان باز شود.
مهسا رضایی، یک تن از دختران دانشجو در ولایت فراه میگوید: «بسته شدن دانشگاهها به روی دختران باعث شده است که همه ما خانه نشین شده و از درس و تحصیل شویم. در این مدت یک سال که دانشگاه نرفتم به شدت افسردهگی گرفته بودم. نمیدانم این وضعیت تا چی وقت ادامه پیدا خواهد کرد اما از مسوولین میخواهم سرنوشت ما را نادیده نگرفته و دروازههای دانشگاه را به روی دختران باز کنند».
این در حالیست که شماری از دانشجویان دختر امیدوار هستند تا در سال جدید دروازههای دانشگاه به روی آنان باز شده و دوباره بتوانند به تحصیلات خود ادامه دهند.
زهرا صمدی، یکی دیگر از دانشجویان دختر در ولایت فراه است که بعد از بسته شدن دانشگاهها و خانه نشینی، به خیاطی روی آورده و بجای تایم درسی خود خیاطی میکند.
وی میگوید: «برایم بسیار زیاد سخت تمام میشد وقتی صبح از خواب بیدار میشدم ولی نمیتوانستم مثل گذشته آمادهگی رفتن به دانشگاه را بگیریم. این وضعیت بالای روحیه ام تاثیرات بدی گذاشته بود اما بخاطر نجات از بیکاری تصمیم گرفتم خیاطی کنم حالا هم با آموزش خیاطی خودم را مصروف میسازم. امیدوارم در سال جدید دروازههای دانشگاهها باز شود و دوباره بتوانیم سر صنف خود برویم و درس بخوانیم».
خاطره احمدی، یک تن از روانشناسان در رابطه به محرومیت دختران از تحصیل میگوید: «دختران مانند پسران حق دارند تا در اجتماع حضور پر رنگی داشته و به تحصیلات خود ادامه دهند. محدودیت هر نوعش که باشد تاثیرات منفی بالای روح و روان افراد بجای میگذارد. همچان اگر این وضعیت ادامه یابد دختران ما در آینده روان سالمی نخواهد داشت و زمانی که نیمی از پیکر جامعه از سلامت روان سالم برخوردار نباشند، جامعهی سالمی نیز نخواهیم داشت».
طی دو سال گذشته بعد از بسته شدن مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف شش، دروازههای دانشگاه نیز به روی دختران دانشجو بسته شد.
خانه نشینی و محرومیت از تحصیل سبب شده است که تعداد زیادی از دختران از جمله دختران دانشجو در وضعیت بد روحی قرار گرفته و با بیماریهای روانی رو به رو شوند.