خبرگزاری زنان افغان: خبرگزاری زنان افغان با همکاری نهاد زنان رهبر برای فردا، دانشگاه بریتش کلمبیا و سوشیل امپکت، نشستی را به مناسبت هشتم مارچ روز جهانی همبستگی زنان، تحت عنوان ” بررسی وضعیت زنان افغان در داخل و خارج” در دانشگاه “بریتیش کلمبیا” در ونکور کانادا برگزار کرد. حمیرا ثاقب، مسوول خبرگزاری زنان افغان، […]
خبرگزاری زنان افغان: خبرگزاری زنان افغان با همکاری نهاد زنان رهبر برای فردا، دانشگاه بریتش کلمبیا و سوشیل امپکت، نشستی را به مناسبت هشتم مارچ روز جهانی همبستگی زنان، تحت عنوان ” بررسی وضعیت زنان افغان در داخل و خارج” در دانشگاه “بریتیش کلمبیا” در ونکور کانادا برگزار کرد.
حمیرا ثاقب، مسوول خبرگزاری زنان افغان، شهناز قیومی، فریبا رضایی، سناتور گلالی اکبری، مرضیه صدف و مجیب خلوت گر از سخنران این نشست بودند.
در این نشست سخنرانان موضوعاتی مهمی را در پیوند به وضعیت کنونی زنان افغان، با حضور، شماری زیادی از اشتراک کننده گان، فعالان اجتماعی، فعالان حقوق بشر، خبرنگاران و دانشجویان به بحث گرفتند.
در نخست بانو حمیرا ثاقب مسوول خبرگزاری زنان افغان، روی چالش‌های زنان خبرنگار در افغانستان زیر سیطره طالبان صحبت کرد.
به گفته ای بانو ثاقب، این داستانی زیادی از خبرنگاران زن در افغانستان است که پس از تسلط نظام طالبان در افغانستان با آن روبرو شده است.
بانو ثاقب: بسیاری از زنان خبرنگار پس از تسلط طالبان، وظایف شانرا از دست داده اند یا هم محدودیت ها بر فعالیت آنان وضع شده است.
از این میان ماسک اجباری برای زنان نطاق در تلویزیون ها یکی مسداق های بارز رویکرد طالبانی در مورد محدود کردن زنان خبرنگار در افغانستان است.
به گفته‌ی بانو ثاقب، طالبان با استفاده از نام شریعت، زنان را از حقوق شان محروم کرده آنانرا ناگزیر می کنند چهره های شانرا بپوشانند، طالبان حتی به مردان هشدار داده اند در صورتی که زنان شان چهره های خود را نپوشانند مردان را مجازات خواهند کرد.
بانو ثاقب در ادامه سخنان اش از جامعه جهانی خواست تا آپارتاید جنسیتی را به رسمیت بشناسد و اقدامات جدی در برابر فعالیت ضد حقوق بشری طالبان بردارند.
در ادامه ای این نشست شهناز قیومی گفت: زنان افغان با چالش های اجتماعی زیادی روبرو شده اند این بسنده نخواهد بود، با ادامه این وضعیت بر مشکلات زنان افزوده خواهد شد و آنان، هویت، زبان، اقتصاد و همه چیز شانرا از دست خواهند داد.
همچنین بانو گلالی اکبری، در مورد مهاجرت زنان صحت کرد و گفت، زنانی که در افغانستان و بیرون از افغانستان استند. در مجموع زنان توانمند و تحصیل کرده اند.
اما وقتی که مهاجر می شوند با چالش های اقتصادی زیادی روبرو می شوند و همینطور کودکان شان از آموزش باز میمانند. در ادامه سخرانان این نشست وضعیت کنونی زنان افغان را نگران کننده خواندند.
به گفته آنان، زنان از حق تحصیل بازماندن، از حق کار محروم شدن و آزادی های زنان روز به روز گرفته شده است. مرضیه صدف میگوید، هزاران زن که نان آور خانواده بودند امروز با چالش اقتصادی و روانی روبرو استند.
ب مشارکت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی زنان نا دیده گرفته شده و زنانیکه در سطح رهبری و تصمیم گیری حضور داشت اکنون به گونه کامل حذف شدند.
بیش از ۳۰۰ قاضی، ۱۰۰۰ ثارنوال، ۱۵۰۰ وکیل و مدافع زن در دستگاه های قضایی حکومت پشین بودند که با روی کار آمدن طالبان، به شمول وزرات امور زنان و کمیسیون حقوق بشر حذف شدند.
سخنرانان، محروم شدن دختران از آموزش را یکی از بزرگترین ترین صدمه بر پیکر زنان عنوان می کنند آنان میگویند بر بنیاد آمارهای ارائه شده از سوی یونسکو ۸۵۰ هزار دختر از رفتن به مکتب بازمانده اند.
پس از تسلط طالبان هزاران زن تجارت پیشه و سرمایه گذار بدلیل نا امنی و نبود بازار فروش وضعیت اقتصادی آنانرا به ورشکستگی روبرو کرده است.
