تبعیض سیستماتیک طالبان؛ معلمان زن به ترک وظایف شان فکر می‌کنند
تبعیض سیستماتیک طالبان؛ معلمان زن به ترک وظایف شان فکر می‌کنند
شماری از معلمان زن در شهر کابل و ولایت‌ها از دستور جدید ملاهبت‌الله آخوندزاده، رهبر گروه طالبان شکایت داشته و می‌گویند، اگر دستور جدید رهبر این گروه روی معلمان برحال عملی شود، ما وظایف خود را ترک خواهیم کرد.

شماری از معلمان زن در شهر کابل و ولایت‌ها از دستور جدید ملاهبت‌الله آخوندزاده، رهبر گروه طالبان شکایت داشته و می‌گویند، اگر دستور جدید رهبر این گروه روی معلمان برحال عملی شود، ما وظایف خود را ترک خواهیم کرد.

نرگس، در یکی از لیسه‌های شهر کابل معلم است، او در یک مصاحبه اختصاصی به خبرگزاری زنان افغانستان گفت: «مدت بیش از ده سال می‌شود معلم هستم، در دو تایم درس می‌دهم از ۷:۰۰ صبح تا ۴:۰۰ بعد از چاشت مشغول تدریس هستم. با وجود که معاش کم و اندک دارم اما به این شغل علاقه‌ی خاص نیز دارم.»

بانو نرگس می‌افزاید: «مدت یک ماه پیش رهبر گروه طالبان دستور داد که معاش تمام کارمندان دولتی زن پنج‌هزار افغانی تعیین شود، اگر معاش کارمندان زن پنج‌هزار تعیین شود، وظیفه خود را ترک خواهم کرد. زیرا مسئولیت بیشتر در بدل معاش اندک داریم که برای زنده‌گی ما کفایت نمی‌کند.»

پروین، یک‌تن از معلمان زن در یکی از مکاتب دولتی ولایت غزنی می‌باشد که به‌دلیل کم شدن معاش تصمیم به ترک وظیفه دارد.

بانو پروین می‌گوید: «مدت بیست‌ویک سال است در ولایت غزنی مشغول آموزش دختران هستم، دختران زیادی را فارغ داده‌ام، هر یک از شاگردانم در دانشگاه‌های معتبر دنیا درس خواندند و تحصیل کردند. اما نزدیک به سه سال است که شماری از شاگردانم از آموزش بازمانده و خانه‌نشین گردیده‌اند.»

او می‌افزاید: «در کنار این‌که دختران بالاتر از صنف ششم از آموزش بازمانده، معلمان زن نیز با چالش‌های فراوان دست‌وپنجه نرم می‌کنند. اخیراً دستور رهبر گروه طالبان معلمان زن را از وظایف شان دل‌سرد کرده، منی که بیست‌ویک سال است مشغول تدریس اولادهای وطن هستم نیز از وظیفه‌ام دل‌سرد شده‌ام، زیرا در شرایط کنونی زنان با مشکلات اقتصادی زیادی مواجه‌اند. برای یک زن به‌ویژه که نان‌آور خانواده‌ خود باشد کفایت نخواهد کرد، همان بهتر که در فکر یک راه حل دیگری باشیم.»

افزون بر موارد فوق، صنم یک‌تن از معلمان زن در ولایت لوگر می‌باشد که گفت: «سال ۱۳۹۲ از سید جمال‌الدین کابل فارغ شدم با مشکلات زیادی توانستم در یکی از مکاتب در لوگر وظیفه بگیرم. اما حالا معاش معلمان با وجود که کار زیاد دارد و معاش اندک، نیز کم شده بهتر است در کنج خانه‌های خود مصروف خانه‌داری باشم تا پنج‌هزار افغانی معاش داشته باشم.»

با این‌حال صدیقه یک‌تن از معلمان دیگری‌ در شهر کابل است که می‌گوید: «اگر معاش معلمان به «۱۵۰» افغانی هم برسد من آماده‌ام به وظیفه‌ام حاضر گردم، زیرا از خانه‌نشستن کرده برایم بهتر خواهد بود من طعم بی‌کاری را چشیده‌ام.»

گفتنی‌ست که ملا‌ هبت‌الله آخوندزاده، رهبر گروه طالبان دستور داده بود که برای زنان کارمند در اداره‌های دولتی که پس از حاکمیت این گروه خانه‌نشین شده‌اند، ماهانه پنج هزار افغانی معاش پرداخت شود.

همچنین، معاش کارمندان تمام اداره‌های حکومتی که از سوی حکومت پیشین استخدام شده و معاش شان از سوی حکومت گروه طالبان اجرا می‌شود، پنج هزار افغانی تعیین شود.

با تسلط مجدد گروه طالبان بر کشور، زنان و دختران از وظایف شان برکنار شدند، تنها بخش معلمان زن ماندند که این گروه بروی آنان محدودیت زیاد ایجاد نکردند اما حالا معاش آنان را نیز کم ساخته، شماری از معلمان زن در اکثر ولایت‌ها با دستور جدید گروه طالبان به ترک وظایف شان فکر می‌کنند.

 

خبرگزاری زنان افغانستان

  • نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
  • منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان