از بسته ماندن مکاتب دخترانه در افغانستان ۱۰۲۲ روز میگذرد و تا کنون برای این که سرنوشت تحصیلی دانشآموزان دختر چه خواهد شد و در آینده دروازههای مکتب باز میشود یا خیر، هیچ اطلاعی موجود نیست.
دانشآموزان دختر بیش از دوسال میشود که در صنفهای درسی حضور نیافته اند و ادامه دادن تحصیلات خود محروم شده اند.
مژگان کریمی، یک تن از داشنآموزانی است که از صنف دهم به بعد بخاطر محدودیتهای وضع شده از رفتن به مکتب محروم شده است.
وی میگوید:«تحصیل برای همه ما چی دختر باشیم یا هم پسر فرض است و بخاطر ساختن یک جامعه سالم لازم و ضروری است که افراد جامعه درس بخوانند و تحصیل کنند. با نرفتن دختران به مکتب یک قسمت مهمی از جامعه در آینده فلج خواهد شد چون دختران امروز، مادران فردا هستند و مادرانی که سواد نداشته باشند فرزندان سالمی به جامعه تقدیم نخواهد نکرد».
بسته ماندن مکاتب دخترانه همچنان امید و انگیزه دانشآموزان دختر را از آنان نگرفته است. یک تعداد و درسهای آنلاین روی آورده اند و تعداد دیگری مصروف فعالیتهای محتلف از جمله یادگیری حرفه و راه اندازی کسب و کار کوچک برای خود شده اند.
صنم، دانشآموزی است که بعد از بسته شدن مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف شش به یادگیری هنر نقاشی رو آورد و اکنون میخواهد برای خود گالری نقاشی درست کند.
وی می گوید:«خانه نشینی برایم سخت بود بخاطر همین رفتم هنر نقاشی که قبلا هم کمی آشنایی داشتم دوباره از نوع شروع کردم و حالا در تلاش هستم تا گالری شخصی خودم را داشته باشم و از این طریق هم به اهداف خود برسم و هم برای دختران دیگر امید و انگیزه به ارمغان بیاورم».
زهرا رحیمی(مستعار) یک تن از روانشناسان میگوید:«هر اندازه در یک جامعه محدودیتها زیاد شود افراد آن جامعه از امید به داشتن یک فردای بهتر، دورتر میشوند. انگیزه زندگی کردن در وجود آنان از بین میرود و بیماریهای روحی در میان افراد بخصوص زنان و دختران افزایش مییابد چون انسانها آزاد آفریده شده اند. اکنون هر اندازه که محدودیتها در کشور ادامه پیدا کند ما در آینده دختران سرزنده و موفق کمتری خواهیم داشت».
در نزدیک به سه سال گذشته زنان و دختران در افغانستان با چالشها و محدودیتهای زیادی رو به رو شده اند که از آن جمله میتوان به محرومیت از حق تحصیل و وضع محدودیتهای کاری در برابر زنان اشاره کرد.
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان
