خرسندی طالبان از خونریزی در سوریه 
خرسندی طالبان از خونریزی در سوریه 
در پنج روز گذشته شورش علیه حکومت سوریه تبدیل به تیتر برجسته‌ رسانه ها شده اما در این میان نباید فراموش کرد که همدردی طالبان را نیز شورشیان سوری به دست آورده اند. 

در پنج روز گذشته شورش علیه حکومت سوریه تبدیل به تیتر برجسته‌ رسانه ها شده اما در این میان نباید فراموش کرد که همدردی طالبان را نیز شورشیان سوری به دست آورده اند.

آنهاییکه در مقابل دولت سوریه جنگ‌افزار برداشته اند شامل شهروندان بیست کشور می‌گردند و دقیقا میتوان گفت؛ عین حمایتی را که طالبان در مقابله با نظام قبلی از لحاظ نیروی بشری دریافت می‌کردند این شورشیان نیز بدست می‌آورند.

پاکستان با خیال اینکه عمق استراتیژیک‌اش را با تمویل طالبان در افغانستان به دست می‌آورد این گروه را در مقابل نظام قبلی حمایت می‌کرد اما در ۴۰ ماه گذشته مناسبات طالبان با بزرگترین حامی سیاسی، مالی و نظامی شان کشور پاکستان دچار تنش بوده، کشور ترکیه نیز تکرار اشتباه پاکستان در افغانستان را در خاک سوریه انجام می‌دهد و با حمایت از مخالفین مسلح حکومت سوریه به بیشتر شدن بی‌ثباتی در سوریه منجر می‌شود.

خرسندی طالبان از قوت گرفتن مخالفین حکومت سوریه، نمایشی از نمک‌نشناسی طالبان نیز به شمار می‌رود زیرا این گروه بعد از تسلط مجدد در افغانستان، محاسبات نزدیکی را با روسیه و ایران برقرار و کشور های نامبرده برای کاهش انزوای جهانی طالبان تلاش کردند اما این گروه درحالی‌که شعار «سیاست متوازن» را سر می‌دهد و از بی طرفی در منازعات منطقوی سخن‌می‌گوید در پنج روز گذشته ثابت کرده که از اقدامات شورشیان در سوریه شادمان اند.

قبل از این نیز طالبان، عدم صداقت شانرا در روابط سازنده با روسیه و ایران نشان داده اند.

حملهٔ مسلحانه بر کارمندان چینائی در تاجکستان، انفجار مرگبار در کرمان ایران و چندیدن رویداد مشابه دیگر در کشور های همسایه افغانستان نشان از نبود صداقت در حرف حکم‌ران های کابل است.

در پنج روز گذشته کشور سوریه خونین ترین‌لحظات را تجربه کرده، حدود ۲۰۰۰ تن از طرفین درگیر و غیرنظامیان سوری کشته و مجروح شده است.

دراین میان حضور جنگجویانی‌که در لباس شان لوگوی گروه داعش را دارند چالش جدی را آشکار می‌سازد که هرگاه حکومت سوریه سقوط کند جریان های هراس‌افگن پس از افغانستان دومین حیات امن را در جهان دریافت خواهید کرد.

هرچند بی‌ثباتی در سودان و یمن نیز برای این گروه‌ها زمینه سرباز‌گیری و افزایش منابع مالی را فراهم کرده مگر کشور سوریه سه سال بعد از افغانستان دومین کشوری خواهد بود که دهشت‌افگنان می‌تواند مدیریت اش را بدست گیرد و به این ترتیب ترکیه، عراق، لبنان، اردن و اسرائیل بیشتر آسیب‌پذیر خواهند شد.

این تصور که گروه های مخالف حکومت سوریه می‌توانند مدافع منافع ترکیه باشند مغایر اصول دیپلماتیک است زیرا استفاده از گروه های غیرقانونی مسلح شاید در کوتاه مدت منفعتی را متوجه ترکیه سازد اما در دراز مدت ترکیه نیز افزایش رویداد های هراس‌افگنانه را مانند پاکستان تجربه خواهد کرد.

مخالفین مسلح حکومت سوریه پس از ۵ سال آرامش شکننده پنج روز قبل حملات شانرا بر ادارات حکومتی و پایگاه های نظامی آغاز کردند.

تسخیر سرکنسولگری ایران در شهر حلب سوریه، بزرگترین شهر شمالی آن کشور، تکرار تسخیر سرکنسولگری ایران را توسط طالبان در شهر مزارشریف به یاد آورد؛ ۲۶ سال قبل طالبان با اشغال شهر مزارشریف وارد سرکنسولگری ایران در این شهر شده و دیپلمات های ایرانی را تیرباران کردند ۲۶ سال پس از این رویداد شورشیان سوری وارد کنسولگری ایران در حلب شدند و اگر دیپلمات ها حضور می‌داشتند آنها نیز قربانی می‌شدند.

آنهاییکه در سوریه می‌جنگند بخشی از شبکهٔ القاعده در سال ۲۰۱۲ میلادی بودند و در ۱۲ سال گذشته ارتباط شانرا با القاعده و داعش گسترش دادند.

در پایان نتیجه می‌گیریم که همدردی طالبان با شورشیان در سوریه حاصل مفکوره مشترک شان، منابع مالی مشترک و نیرو های بشری مشترک است.

 

خبرگزاری زنان افغانستان

  • نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
  • منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان