خبرگزاری زنان افغانستان: با روی کار آمدن گروه طا.لبان به قدرت، این گروه در اولین اقدام خود، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب ممنوع کردند. این اقدام طا.لبان واکنش‌ها و انتقادات گسترده‌ی منطقه‌ای و جهانی را به همراه داشت. بسیاری مقامات سازمان ملل متحد و سایر ارگان‌های بین‌المللی از طا.لبان خواستند، […]
خبرگزاری زنان افغانستان: با روی کار آمدن گروه طا.لبان به قدرت، این گروه در اولین اقدام خود، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب ممنوع کردند. این اقدام طا.لبان واکنش‌ها و انتقادات گسترده‌ی منطقه‌ای و جهانی را به همراه داشت. بسیاری مقامات سازمان ملل متحد و سایر ارگان‌های بین‌المللی از طا.لبان خواستند، دروازه‌های مکاتب را به روی دختران بگشایند. اما طا.لبان به این اظهارات وعده‌های سر خرمن دادند و در یک ساله‌گی قدرت خویش ورود دختران را به دانشگاه‌ها نیز ممنوع اعلام نمودند.
با این وضعیت، تعداد زیادی از دختران افغان برای آینده درخشان شان به بورسیه‌های تحصیلی آزاد ثبت نام کردند، پس از قبول شدن دراین برنامه‌ها، با تصمیم عجیب و ناگوار گروه طا.لبان مواجه شدند. طا.لبان مانع خروج این دختران به بیرون از کشور شدند.
مسوولین این گروه به رسانه‌ها گفته بودند که فرستادن دختران به مکاتب و دانشگاه‌ها فرهنگ خارجی‌ها است، این فرهنگ در عصر امان‌الله و ظاهر شاه در این کشور آورده شد. در آن زمان اکثریت علمای دینی مخالفت کردند، اما از سوی حکومت آن زمان ده‌ها سال زندانی شدند. عالمان دینی گفته بودند غیرت، حیا و ایمان ما اجازه نمی‌دهند که دختران ما در مکاتب و مدارس خارجی‌ها درس بخوانند، اما حکومت ظالم آن زمان مانع این امر شدند.
اکنون که سرنوشت افغان‌ها به دست ملا‌ها و عالمان دینی است، هرگز اجازه نمی‌دهند دختران به مدارس کفار درس بخوانند.
تحصیل و آموزش دختران افغان همیشه با مخالفت‌های گروه عالمان دینی و افراطی مواجه بوده اند. علمای دینی که با اندیشه‌های سنتی، افراطی و عدم آگاهی از دانش مدرن علَم خصومت و جنگ را با دختران بی‌پناه این سرزمین بلند کرده است.
گروه طا.لبان که اغلب از جوامع سنتی و روستایی است. این گروه که بخشی از جوامع اولیه به حساب می‌آید، ساختار اجتماعی روستایی داشته همواره از بافت‌های فرسوده و افراطیت پیروی می‌کنند. این گروه توان هضم و برداشت حقوق دختران را ندارند، با زور و استبداد حاکم شده و مشروعیت مردمی ندارند؛ بلکه مشروعیت خود را از طریق باورهای دینی گرفته است.
با توجه به اینکه طا.لبان در گذشته و حال نشان داده اند که غیر منعطف، مستبد و زن ستیز هستند هیچ وقت به دختران اجازه نمی‌دهند مکتب بروند و درس بخوانند. این گروه همیشه بر امتناع از تحصیل و آموزش دختران پافشاری می‌کنند.
ایدولوژی طا.لبان هیچ‌گاه نمی‌تواند ارزش‌های مدرن بشری را هضم و درک کنند. به باور این گروه تحصیل و تعلیم زنان مایه ننگ است، احترام گذاشتن به زنان به باور این گروه افراطی، ماندن زنان در چهار دیواری خانه است، و از وظایف زنان سرپرستی از امور خانه و فرزند آوری می‌باشد.
بنابراین، خصومت طا.لبان با آموزش و تحصیل دختران الهام یافته از اندیشه‌های افراطی دینی است. طا.لبان همیشه از تغییر می‌ترسند، تغییری که توسط زنان آگاه و با سواد ایجاد می‌شوند، چوپ سوخت ایدولوژی خون‌ریزی طا.لبان را زنان بی‌سواد و بیچاره‌ی این مرز و بوم تأمین می‌کنند.
با این حال، زنان افغانستان هرگز نا امید نشده است. از جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری می‌خواهند برای از بین بردن طا.لبان پلان‌های عملی را در نظر گیرند و هرگز حکومت مشارکتی با این گروه را نپذیرند؛ زیرا این گروه افغانستان را به سوی اشتباه حرکت داده و زنان زیر سایه شان به شکل زنجیره‌ای نابود می‌شوند.
