دیپلماسی تک‌جنسیتی در افغانستان
دیپلماسی تک‌جنسیتی در افغانستان
از ۲۴ جون روز جهانی زنان در دیپلماسی درحالی یاد می‌کنیم که افغانستان به تک کشوری تبدیل شده که در بخش های مختلف، کم‌رنگ شدن مشارکت زنان را شاهد است. 

از ۲۴ جون روز جهانی زنان در دیپلماسی درحالی یاد می‌کنیم که افغانستان به تک کشوری تبدیل شده که در بخش های مختلف، کم‌رنگ شدن مشارکت زنان را شاهد است.

بعد از بازگشت طالبان در قدرت افکار زن‌ستیزانه حاکم منجر به راندن بانوان از ساختار های تصمیم‌گیری شده است.

در وزارت خارجه تحت کنترول گروه طالبان یک بانوی دیپلمات وجود ندارد.

در عرصه سیاست‌گزاری کلان کشور گروه طالبان توجهی به نقش زنان نداشته‌اند.

در بخش های مختلف، کرسی هایی را که در دوران جمهوریت بانوان در آن ایفای وظیفه می‌کردند به مردان محول شده و آن هم جنگجویان گروه طالبان.

در بیرون از کشور نیز مشارکت معنی دار بانوان در سطوح مختلف برجسته نبوده و در بیشتر نشست ها کمتر از ده درصد اشتراک کننده‌گان را زنان می‌سازد.

شاید نبود انسجام میان مدافعین حقوق زن و رقابت ناسالم میان بانوان فعال در بیرون از کشور بهانهٔ برای به حاشیه‌راندن شان باشد.

اما آنچه که مُسَلم است اینست که سازمان ملل متحد و بقیه بازیگران منطقوی و جهانی جهت تعامل با طالبان به کم‌رنگ سازی حضور بانوان در نشست ها به منظور راضی نگهداشتن گروه طالبان پرداخته اند که می‌توان از عدم حضور زنان در روند سوم دوحه یاد کرد.

با توجه به سخت‌گیری های گروه طالبان در مورد بانوان، می‌توان گفت این گروه حقوق بنیادی بانوان را نقض کرده و آنچه را که در آموزه های اسلامی برای بانوان پیش‌بینی شده فراهم نمی‌کند.

درکل می‌توان گفت: طالبان تشکیلاتی اند که دوام شانرا با زن‌ستیزی پیوند داده اند زیرا این گروه نمی‌خواهد از یاد جهان برود از همان سبب به اقداماتی دست میزند که ارزش های مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر و اعلامیه اسلامی حقوق بشر را زیر سوال ببرد تا به این ترتیب، بقیه راجع به عملکرد این گروه اظهار نظر نموده و به باور خود طالبان به یک جریان تأثیر‌گذار در معادلات منطقوی و جهانی تبدیل شود.

درحالی‌که اگر حقیقت را بیان نماییم، گروه طالبان تشکیل یافته از ناقضین نام‌آشنای حقوق بشر بوده که به تبعیض در بخش های مختلف معتقد اند.

اگر در وزارت خارجه این گروه بانوان نیست نباید فراموش کرد که شیعه مذهب ها نیز از ساختار دستگاه دیپلماسی طالبان بیرون رانده شده و نزدیک به ۹۰ درصد از کرسی های وزارت خارجه این گروه به پشتون های هم‌باور با گروه طالبان تعلق یافته است.

در این میان می‌توان گفت که توقع داشتن از یک جریانی که متکی به مفکوره خود‌بزرگ بینی است وقت هدر دادن است.

باید تمام بانوان فعال، مدافعین حقوق بشر، روشن‌فکر ها و آنهاییکه با طرز دید طالبان توافق نظر ندارند در یک صف منسجم برای بدیل گروه حاکم برنامه‌ریزی نمایند تا مانند دوره جمهوریت ارزش های دموکراتیک و قانون اساسی احیا شده حاکمیت حق هر افغان تلقی شود.

 

خبرگزاری زنان افغانستان

 

  • نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
  • منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان