رنج‌های پنهان؛ محدودیت‌ها و چالش‌های روحی زنان در افغانستان
رنج‌های پنهان؛ محدودیت‌ها و چالش‌های روحی زنان در افغانستان
تغییرات ناگهانی در ساختار اجتماعی و سیاسی افغانستان در سه سال گذشته، باعث ایجاد اضطراب، ناامیدی و احساس بی‌ثباتی میان زنان شده است.محدودیت‌های جدید و عدم دسترسی به حقوق اساسی، افت اعتماد به نفس و احساس ناامنی را در میان آنان تشدید کرده است.

تغییرات ناگهانی در ساختار اجتماعی و سیاسی افغانستان در سه سال گذشته، باعث ایجاد اضطراب، ناامیدی و احساس بی‌ثباتی میان زنان شده است.محدودیت‌های جدید و عدم دسترسی به حقوق اساسی، افت اعتماد به نفس و احساس ناامنی را در میان آنان تشدید کرده است.

شماری از زنان در افغانستان می‌گویند که این وضعیت نه‌ تنها بر سلامت روانی آنان تاثیر گذاشته بلکه بر کاهش توانایی‌های اقتصادی و اجتماعی‌شان نیز تأثیرگذار بوده است.

زهرا اکبری، یک تن از زنانی‌ست که در گذشته به در یکی از موسسات خارجی مصروف فعالیت بود اما اکنون به دلیل محدودیت‌های موجود خانه نشین شده و از لحاظ روحی در شرایط مناسبی قرار ندارد.

وی می‌گوید:«بیکاری و خانه نشینی سبب شد که افسرده‌گی بگیرم. برای یک خانمی که همیشه در اجتماع فعالیت داشته باشد و یکباره‌گی خانه نشین شود بسیار سخت است. زمانی که یک انسان افسرده می‌شود امید و انگیزه خو را نیز نسبت به همه چیز از دست می‌دهد. من هم هیچ دلخوشی به زندگی ندارم هر روز که از خواب بیدار می‌شوم آروز می‌کنم کاش چشمانم را باز نمی‌کردم.»

وضع قوانین محدود کننده در طی سه سال گذشته، برای زنان و دختران در افغانستان از لحاظ روحی و روانی آسیب‌های زیادی را بوجود آورده است. در اجتماع حضور ندارند و انگیزه شان را نسبت به زنده‌گی و آینده از دست داده اند.

مژگان رحیمی، یک تن از زنانی‌ست که از دو سال به این سو بیکار و خانه نشین شده است در این رابطه می‌گوید:«گوشه نشین شدم، از اجتماع دور شدم و فکر می‌کنم دنیا به آخر رسیده است. من عادت داشتم که کارهای اجتماعی انجام بدهم و بیرون از خانه فعالیت کنم اما از زمانی که بیکار شدم حتی از خانه بیرون نرفتم چون دیگر برایم امیدی باقی نمانده و این‌ همه علایم افسردگی است که به سمت من آمده است».

از دیدگاه روانشناسان، محدودیت‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در افغانستان، بر سلامت روان زنان به شدت تأثیرگزار است. این محدودیت‌ها می‌توانند منجر به افسردگی، اضطراب و احساس انزوا در زنان شوند. و همچنام هنجارهای فرهنگی و اجتماعی در کشور، تبعیض جنسیتی را ایجاد نموده و بسیاری از زنان را از فرصت‌های آموزشی و شغلی محروم کرده است.

بعد از سقوط حکومت و وضع محدودیت‌ها در برابر زنان و دختران در افغانستان، اکثریت آنان خانه نشین شده و همچنان آمار بیماری‌های روانی میان زنان و دختران نسبت به هر زمان دیگر افزایش یافته است.

  • نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
  • منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان