شب یلدا، شب قصههای کهن، خاطرهسازی، شب پیوند و همدلی و طولانیترین شب سال است. شب یلدا باعث میگردد تا خانوادهها، دوستان و اقارب با میوههای رنگارنگ و خوراکیهای خوشمزه این شب را جشن گرفته و زنده نگهدارند.
مگر در این شب زیبا و به یادماندنی، در افغانستان، زنانی هستند که همهروزه با چالشهای طاقتفرسا دستوپنجه نرم میکنند. آنان در سایهی فقر و تنگدستی، سعی میکنند تا شکم فرزندانشان را سیر کنند، در حالیکه یک عده از مردم با گرفتن جشنهای پرزرق و برق دور و برشان قرار گرفتهاند.
رحیمه، مادر چهار فرزند، نشاندهنده درد و رنج زنانی است که سرپرست خانوادههای خود در افغانستان میباشد. او به خبرنگار خبرگزاری زنان افغانستان میگوید: «نه غذا دارم، نه لباس، نه خوراک. اما مردم پولدار از شب یلدا تجلیل میکنند و بیخبر از درد ما، دسترخوانهای خود را پر از نعمت میکنند.»
او با آهی سرد میافزاید: «شکمم گرسنه است. لقمه نانی در دسترخوان برای فرزندانم ندارم. در حالیکه همسایهام چون خانوادهای ثروتمند میباشد، با انواع میوهها و دعوت کردن دوستان و اقاربش این شب را جشن میگیرند.»
این تضاد عمیق میان ثروت و تنگدستی نه تنها نابرابریهای اقتصادی را نمایان میسازد، بلکه عمق درد و رنج زنان بیسرپرست و زنان که نانآور خانوادههای خود میباشند را نیز به تصویر میکشد.
در شرایطی که گروه طالبان بر سرنوشت کشور حکومت میکنند، زنان افغانستان با محدودیتها و چالشهای شدید مواجهاند. آنان نه تنها از حقوق اساسی و ابتدایی خود محروم گردیدهاند، بلکه در بسیاری از موارد حتا از تأمین نیازهای اساسی زندهگی نیز عاجز و ناتواناند.
خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان