روایت تلخ انیسه زیر حاکمیت طالبان
روایت تلخ انیسه زیر حاکمیت طالبان
با سقوط دولت پیشین در ۱۵ آگست سال ۲۰۲۱ میلادی و روی کارآمدن مجدد گروه طالبان در افغانستان، از آن روز تا اکنون بیش از سه سال می‌گذرد. در این سه سال، زنان و دختران روزهای سختی را گذراند و تمام دست‌آوردهای آنان ضرب صفر گردید. 

با سقوط دولت پیشین در ۱۵ آگست سال ۲۰۲۱ میلادی و روی کارآمدن مجدد گروه طالبان در افغانستان، از آن روز تا اکنون بیش از سه سال می‌گذرد. در این سه سال، زنان و دختران روزهای سختی را گذراند و تمام دست‌آوردهای آنان ضرب صفر گردید.

گروه طالبان در نخستین اقدام شان، زنان و دختران را از حق‌آموزش، کار و تحصیل باز داشتند. این امر باعث گردید خیلی از زنان سرپرست و شاغل، شغل‌های خود را از دست دهند و در این سه سال با فقر و تنگ‌دستی روزگار خود را بچرخانند.

انیسه، در یک مصاحبه اختصاصی به خبرگزاری زنان افغانستان می‌گوید: «در دولت پیشین در یکی از موئسسات در شهر کابل ایفای وظیفه می‌نمودم. بیش از هشت سال در این موئسسه کار کردم و در سه سال اخیر، مدیریت این موئسسه به عهده‌ی من بود. بیش از ۳۰ نفر کارمند زیر دست داشتم. از آن طریق مصارف خانه به دوش من بود. چرا که شوهرم معتاد به مواد مخدر بود و نمی‌توانست کار کند. از مجبوری به موئسسه روی آوردم و تمام مصارف خانه را به عهده‌ی خود گرفتم.»

او با اشاره به چالش‌های روزمره‌اش، ادامه می‌دهد: «از وقت که حکومت گروه طالبان روی‌کار آمد، تقریباً یک سال بعد از وظیفه برکنار شدم. دو سال است که فقر دامن‌گیر من و فرزندانم شده است. بسیار برای فرزندانم سخت است که روزی پولدار بودیم اما اکنون در کرایه خانه و مواد خوراکه بند می‌مانیم و حالا در فقر زنده‌گی می‌کنیم. حیران هستم به فرزندانم چطور نگاه کنم. از روی مجبوری روزها پوست بادام را خرد می‌کنم و روز ۱۰۰ افغانی کرایه می‌گیرم. تلاش می‌کنم تا مصارف خانه را تأمین کنم.»

او در ادامه همچنین می‌گوید: «با وجود این چالش‌ها و محدودیت‌ها، سر تسلیم فرود نیاوردم. روزها پوست بادام خرد کردم، ریشه چادر درست کردم، حجاب‌های کرایی آورده و به روی پارچه‌های حجاب مهره دوختم تا فرزندانم از گرسنه‌گی نمیرد و مکتب برود. امیدوار هستم که این محدودیت‌ها خاتمه یابد، من و زنان که در گذشته در پست‌های مهم کار می‌کردیم و زحمت می‌کشیدیم، دوباره روی کار شویم و در اجتماع حضور داشته باشیم.»

سرنوشت انیسه نمادی از هزاران زن افغا‌نستان است که با وجود چالش‌ها و بحران‌های اقتصادی، همچنان به تلاش و امید ادامه می‌دهند. داستان او نشان‌دهنده‌ی قدرت و اراده زنانی است که هرگز تسلیم نخواهند شد و برای آینده‌ای بهتر برای خود و فرزندان‌شان مبارزه خواهند کرد. در حالی که محدودیت‌ها بر زنده‌گی آن‌ها سایه افکنده، امید به تغییر و بازگشت به زنده‌گی عادی هنوز در دل آن‌ها زنده است.

 

خبرگزاری زنان افغانستان

  • نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
  • منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان