سال گذشته در هشتم مارچ و همبستگی زنان جهان امیدواری های زنان افغانستان نیز بر این بود که همه ساله زنان یک قدم به پیشرفت و تمدن و استقلالیت نزدیک می‌شوند اما امسال بر خلاف انتظار این امیدواری به خاک سیاه نشست و زنان اکنون زیر سلطه‌ی طالبان از آزادی و حتی از اولیه‌ترین حقوق […]
سال گذشته در هشتم مارچ و همبستگی زنان جهان امیدواری های زنان افغانستان نیز بر این بود که همه ساله زنان یک قدم به پیشرفت و تمدن و استقلالیت نزدیک می‌شوند اما امسال بر خلاف انتظار این امیدواری به خاک سیاه نشست و زنان اکنون زیر سلطه‌ی طالبان از آزادی و حتی از اولیه‌ترین حقوق شان محروم گردیده اند.
درین میان تنها پنج جنبش زنانه به اعتراض و مقاومت بر علیه طالبان ادامه داده اند از تجمعات اعتراضی در مکان های سربسته تا خیابان توهین و تحقیر ، خشونت و شلاق و زندان طالبان را به جان خریده اند.
امسال به مناسبت هشتم مارچ روز همبستگی زنان اما زنان افغانستان می‌گویند که یک صفحه‌ی جدیدی از عدالتخواهی را در تاریخ جهان رقم خواهند زد.
ذلیخا ملالی یکی از اعضای جنبش خودجوش زنان مبارز افغانستان در پیامی از جامعه جهانی و دیگر نهاد های حقوق بشری می‌خواهد که هشتم مارچ امسال به نام زنان مبارز افغانستان مسمی شود.
زنان معترض افغانستان برای افغانستان عاری از فقر، خشونت و تبعیض جنسیتی مبارزه می‌کنند.
“زنان افغانستان پس از روی کار آمدن حکومت متحجر و استبدادی طالبان در دشوار ترین شرایط با مورال و انگیزه‌ی بالای عدالتخواهی برای افغانستان عاری از فقر، خشونت و تبعیض و نابرابری های اجتماعی مبارزه می‌کنند. ازینرو از نهادهای جهانی حقوق بشری می‌خواهیم که هشتم مارچ امسال را به پاس رشادت های زنان مبارز افغانستان به نام زنان افغانستان مسمی کنند.”
نازیه سحر یکی دیگر از زنان معترض در پیامی با اشاره به اعترافات اجباری زنان معترض در بند طالبان میگوید که این گروه می‌خواهد جنبش زنان را بدنام و بی هویت کنند اما زنان افغانستان گامهای استوار و دشمن شکن را سنگین تر از همیشه بر خواهد داشت.
” روز جهانی زن را در گرماگرم اختناق و ستم خجسته باد گفته و گامهای دادخواهانه‌ی زنان افغانستان را استوار، سنگین و دشمن شکن می‌خواهم.”
او درادامه میگوید:
” هشدار!
دستگاه دسیسه‌ای جهل و تحجر فعال گردیده که می‌خواهد جنبش زنان افغانستان را بدنام کنند. آنها با آوردن زنان گمنام و اعترافات اجباری می‌خواهند چهره‌ی جنبش زنان افغانستان را مخدوش کنند. ما زنان باید هوشیار آگاه و فعال باشیم!”
ویدا روستایی یکی دیگر از زنان معترض با اشاره از تجلیل نمادین هشت مارچ در نظام جمهوریت سابق می گوید :
” گرچند ازین روز به شکل نمادین و درحد شعار تجلیل می‌شد اما زنان به یک‌سری از حقوق و امتیازات خود دسترسی داشتند اما امسال از اندک ترین حقوق اساسی شان محروم شده است. وما زنان در راستای تحقق آرمانها و حقوق شان در‌مقابل یک گروه تروریستی و متجاوز به مبارزه ایستاده ایم و جهان نباید زنان افغانستان را فراموش کند.!
هشتم‌مارچ امسال مصادف است با هفت ماه مبارزه‌ی زنان معترض در مقابل سیاست های تک قومی و تک جنسیتی طالبان ، مبارزه‌ی که به قیمت خشونت، توهین و زندان وحتی مرگ زنان تمام شد اما هنوزهم صدای اعتراض زنان خاموش نشده است و از هر طریقی ممکن صدای شان را بلند می‌کنند.
این درحالیست که زنان معترض زندانی به شرط ظاهر نشدن در برابر رسانه ها، سکوت و عدم اعتراض از سوی طالبان آزاد شده اند .
