تبسم مهری نشست سه روز اسلو که با حضور هیئتی از طالبان به رهبری ملا امیر خان متقی سرپرست وزارت خارجه طالبان، نمایندگانی از جامعه مدنی افغانستان، نماینده زنان معترض و دیپلمات‌هایی از کشورهای اروپایی و امریکا برگزار شده بود، به پایان رسید. در جریان این نشست ملا متقی با دیپلمات‌های امریکایی، بریتانیایی و برخی […]
تبسم مهری
نشست سه روز اسلو که با حضور هیئتی از طالبان به رهبری ملا امیر خان متقی سرپرست وزارت خارجه طالبان، نمایندگانی از جامعه مدنی افغانستان، نماینده زنان معترض و دیپلمات‌هایی از کشورهای اروپایی و امریکا برگزار شده بود، به پایان رسید. در جریان این نشست ملا متقی با دیپلمات‌های امریکایی، بریتانیایی و برخی کشورهای دیگر اروپایی دیدارهای جداگانه و مخفی داشته که حرف و حدیث زیادی میان طرفین رد و بدل شده است، که در میان حرف‌ها هیچ اشاره‌ای به زنان افغانستان نداشتند.
پس از این نشست وزیر خارجه ناروی گفته است که اکنون توپ در میدان طالبان است و ببینیم که آنان با شرایط غرب چگونه تعامل خواهند کرد.
همچنین دیپلمات‌های غربی گفته اند که ادامه کمک‌های بشر دوستانه جهان به افغانستان مشروط به رعایت حقوق بشر و زنان از سوی طالبان شده است.
ولی پرسش اصلی این است که آیا طالبان در برابر فشارهای اقتصادی غرب مقاومت کرده‌اند یا در یک عقبگرد ارتجاعی، تسلیم امریکا شده و در دامی که نباید می‌افتنادند، افتاده‌اند؟
به نظر می‌رسد برخی عقب گردهایی دیده میشود، از جمله این که هیئت طالبان گفته است که تحت شرایطی وزارت امور زنان به کار آغاز خواهد کرد.
البته نفس فعالیت وزارت امور زنان بد نیست و در اسلام نیز حقوق زنان محفوظ بوده و کسی نمی‌تواند از آن عدول کند و طالبان نیز بارها خود را ملزم به رعایت حقوق شرعی زنان دانسته‌اند.
ولی این مسئله که طالبان زیر فشار امریکایی ها و غرب بخواهند عقب گرد داشته و تسلیم خواستههای آنان زیر فشار اقتصادی شوند، خطرناک بوده و اصل مسئله استقلال عمل و فکر این گروه را زیر سوال می‌برد؛ زیرا حکومت پیشین افغانستان نیز فقط در همین زمینه بود که نمی‌توانست از چنبره سلطه غرب خارج شود؛ چون وابستگی اقتصادی را مد نظر قرار می‌داد و استقلال را فدای آن می‌کرد.
اکنون اگر حکومت طالبان نیز تسلیم خواسته امریکا و غرب زیر فشار اقتصادی شود، تفاوتی با حکومت اشرف غنی نخواهد داشت؛ چرا که برای امریکا مسایل حقوق بشری، حقوق زنان، انتخابات و مردم سالاری اصلا و ابدا اهمیت نداشته و فقط در پی حفظ سلطه خود است
پس در این صورت تفاوتی ندارد که در افغانستان چگونه نظامی حاکم باشد، یا در راس امور اشرف غنی باشد یا ملا محمد حسن آخوند. برای امریکا این مهم است که حاکم کابل چقدر به خواسته امریکا گردن می‌نهد و تا کجا منافع واشنگتن را تامین می‌کند امریکا در تمام سه روز نشست از زنان چیزی نگفته است و فقط به دنبال منفعت خود از طالبان بود.
هدا خموش، نماینده زنان معترض در نشست اسلو می‌گوید که؛ زنان در اجندای اصلی نشست ناروی وجود نداشت و تنها نشست زنان و طالبان را کشورهای غربی بهانه کرده بودند،
.
در این صورت، نیاز است که طالبان سنجیده عمل کرده و در دام خواسته‌ها و فشارهای امریکایی‌ها نیفتند و زنان که نصف از جامعه را تشکیل میدهد اجازه حقوق اولیه را دریافت کند، در غیر آن سرنوشت این گروه نیز بهتر از سرنوشت جمهوری کذایی اشرف غنی نخواهد بود.
