شماری از زنانی که در ولایت فراه سرپرستی خانوادههای شان را به عهده دارند با چالشهای اقتصادی زیادی رو به رو بوده و به دلیل فقدان فرصتهای شغلی و نابرابریهای اجتماعی با مشکلات جدی در تأمین مخارج خانوادههای شان مواجهاند.
اکثر این زنان به کارهای کم درآمد مانند بافتن فرش، تولید صنایع دستی و کشاورزی مشغول هستند.همچنین، عدم دسترسی به آموزش و مهارتهای کافی باعث شده است که این زنان نتوانند در حوزههای شغلی مختلف فعالیت کنند.
مرضیه، یک تن از زنانیست که در ولایت فراه سرپرستی خانواده خود را به عهده داشته و از طریق قالین باقی کسب درآمد میکند اما به دلیل نبود بازار مناسب، با مشکلات اقتصادی رو به رو شده است.
وی میگوید:«مسوولیت خانه به عهده من است. مجبور هستم کار کنم و مصارف خانواده ام را پیدا کنم اما قالین باقی مثل گذشته خرید و فروش و درآمد بالای ندارد که مشکلات اقتصادی ما را حل بسازد. قبلن فروشات ما زیاد بود بیشتر گردشگران خارجی خرید میکردند اما حالا فروشات بسیار پایین آمده است».
در بسیاری از موارد، آنها مجبور هستند که تنها به استقلال مالی خود وابسته باشند تا بتوانند مخارج خود و خانواده شان را تامین کنند، در حالی که نبود قوانین حمایتی و عدم دسترسی به منابع مالی، شرایط را برای آنها دشوار کرده است.
شیما، یک تن از زنانی است که خیاطی میکند و وضعیت بد اقتصادی او را مجبور ساخت است تا کار کرده و مصارف فامیلش را پیدا کند.
وی میگوید:«شوهرم بیکار است و توان کار کردن را هم ندارد، دو طفل دارم که بسیار خورد هستند و نمیتوانند کار کنند. خودم مجبورم حداقل بخاطر دو طفل و شوهرم باید کار کنم تا گشنه نمانند. گاهی روزها هیچ در آمدی ندارم و گاهی روزها هم پول نان خوردن پیدا میکنم و بس».
وضعیت اقتصادی زنان سرپرست نه تنها بر خود آنها، بلکه بر خانوادهها و جامعه نیز تأثیر منفی خواهد داشت. فرزندان این زنان به دلیل کمبود منابع مالی و آموزشی، اغلب از تحصیلات مناسب بهرهمند نمیشوند که این مسئله میتواند به چرخه فقر و نابرابری اجتماعی منجر شود.
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان