در آستانهای سرد شدن هوا و آمدن زمستان، شماری از زنان کارگر که سرپرست خانوادههای شان هستند میگویند که به دلیل مشکلات اقتصادی و بلند بودن قیمتهای مواد خوراکی و مورد نیاز، توان خریداری و مهیا ساختن ضروریات شان را ندارند.
بصیره، یک تن از زنانی است که در خانهها کارگری کرده و اکثرا لباسشویی میکند تا مصارف خانواده اش را بدست بیاورد.
وی میگوید:« هر سال که هوا رو به سرد شدن میرود من را غم میگیرد که زمستان را چطور سپری کنیم. هم ناداری و هم زمستان برای ما بسیار سخت تمام میشود. سرپرست خانواده خود هستم و مجبورم از یک طریقی برای اطفال خود حداقل نان خشک پیدا کنم و به همین خاطر به خانهها رفته لباسشویی میکنم اما پولی که بدست میاورم برایم کافی نیست.»
بعد از وضع محدودیتهای در برابر کار زنان، شمار زیادی از آنان کار خود را از دست داده و با مشکلات شدید اقتصادی رو به رو شده اند.
نهادها و سازمانهای جهانی در رابطه به وضعیت نگران کننده زنان واکنش نشان داده و از حکومت طالبان خواسته اند تا محدودیتها را برطرف کنند اما تا اکنون این واکنشها نتیجهی در قبال نداشته است.
سمیرا، یک تن از زنانیست که برای پیدا کردن مصارف خانواده خود در یکی از خیاطیهای زنان کار میکند.
وی که شوهرش را سال گذشته از دست داده و برای کار کردن از نیمروز به هرات آمده است میگوید:«اگر خانه ام را ببینید حتی جای درستی به نشستن نیست، دو طفل دارم و مجبور هستم بخاطر سیر کردن شکم شان کار کنم. باز که زمستان میشود مشکلات ما هم بیشتر میشود بخاطر ناداری و مشکلات اقتصای که داریم.»
زنان در افغانستان همواره با چالشهای گوناگونی رو به رو بوده اند. از خشونتهای فامیل و اجتماعی تا محدودیت در برابر حق تحصیل و حقوق بشری. اما اکنون شماری از زنانی که سرپرست خانوادههای شان هستند، به دلایل نداشتن نانآور خانه، نبود کار و منبع در آمد، در وضعیت بد اقتصادی به سر میبرند.
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان