در پانزدهم اگست سال پیش؛ نظام جمهوریت در افغانستان فروپاشید و طالبان قدرت را بدست گرفتند. با روی‌کار آمدن دوباره طالبان؛ تحولات زیادی بر ابعاد مختلف زندگی زنان ایجاد گردید. زنان از بدنه حکومت بطور کامل جدا شدند و شغل‌های‌شانرا در سکتور‌های دولتی و خصوصی از دست دادند. برخی از زنانی‌که در جاده‌ها از بهر […]
در پانزدهم اگست سال پیش؛ نظام جمهوریت در افغانستان فروپاشید و طالبان قدرت را بدست گرفتند.
با روی‌کار آمدن دوباره طالبان؛ تحولات زیادی بر ابعاد مختلف زندگی زنان ایجاد گردید.
زنان از بدنه حکومت بطور کامل جدا شدند و شغل‌های‌شانرا در سکتور‌های دولتی و خصوصی از دست دادند.
برخی از زنانی‌که در جاده‌ها از بهر اعاده حقوق شان برخواستند، مورد شکنجه قرار گرفتند و دادخواهی آنانرا با گلوله پاسخ دادند.
آمار زیادی از زنان نخبه و مختصص، کشور را ترک کردند و راهی دیار غربت شدند.
در این میان، هزاران تن از دختران از ادامه آموزش بازماندند و هزاران تن از دختران دانشجو به دلیل ایجاد محدودیت‌ها و فقر از ادامه تحصیل دست برداشتند.
اکنون که یکسال از سلطه‌ی طالبان می‌گذرد، در پانزدهم اگست سال ۲۰۲۲، زنان این روز را “سیاه‌‌ترین روز” در سرنوشت‌شان قلمداد میکنند.
آریانا سعید، هنرمند نامدار افغانستان در صفحه‌ی فیسبوک خود: “یکسال گذشت اما قلب‌های ما هنوز شفا نیافته.”
اصیلا وردک: “در این روز فداکاری نیروهای امنیتی و زنان را نباید فراموش کرد.”
سمیرا رحمان: “آرزوها برنامه‌ها و امیدهای ما در این روز برباد رفت.”
مژگان فراجی:” این سال به اندازه‌ی بد و طولانی بود که انگار صد سال بر ما گذشت.”
با ادامه‌ی حکومت طالبان و فشار همه جانبه این گروه بر زنان؛ هنوز روشن نیست که سر نوشت زنان افغانستان به کجا کشانیده خواهند شد.
