دو سال از ممنوعیت کار زنان در نهادها، موئسسات ملی و بینالمللی در کشور میگذرد. در ۲۴ دسامبر سال ۲۰۲۲ میلادی، وزارت اقتصاد گروه طالبان طی یک مکتوب، زنان و دختران را از کار در تمامی ادارات غیردولتی، از جمله دفاتر ملل متحد، محروم کرد.
این تصمیم نه تنها به بیکاری گسترده زنان و دختران انجامید، بلکه به افزایش خشونتهای خانوادهگی، خودکشی، مشکلات روحی و روانی، فقر و تنگدستی در جامعه نیز دامن زد.
زنان بیسرپرست و نانآور خانوادهها در سه سال که گروه طالبان بر کشور حاکمیت میکنند، با مشکلات فراوان دستوپنجه نرم میکنند.
سیما،
یکی از زنانی که دو سال پیش کارش را در یکی از موئسسات بینالمللی از دست داده بود، در مصاحبهای با خبرگزاری زنان افغانستان میگوید: «برایم بسیار دردآور است که نمیدانم چطور از پس مصارف زندهگی برآیم. شوهرم مریض و پیر است. دخترانم نیز بیکار و خانهنشین شدهاند. روزبهروز سایهای فقر بر خانهام بیشتر شده میرود. بهویژه که فصل زمستان میرسد تشویش و استرس نبود مواد ارتزاقی و پوشاک گرم برای فرزندانم مرا بیشتر غمگین و افسرده میکند.»
دو سال از فرمان گروه طالبان، برای ممنوعیت کار زنان در نهادها و موئسسات ملی و بینالمللی میگذرد؛ منع کار از موئسسات و دیگر نهادهای غیر دولتی هزاران زن را از استقلال مالی محروم ساخته و خانهنشین ساختهاند.
این وضعیت نشاندهنده چالشهای عظیمی است که زنان و دختران افغانستان تحت حاکمیت گروه طالبان با آن مواجه هستند.
خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان