ممنوعیت تحصیل دختران در افغانستان به عنوان یک بحران عمیق اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مطرح است. این مسئله نه تنها به حقوق فردی دختران آسیب میزند، بلکه میتواند بر جامعه و کشور به طور کلی تأثیرات منفی برجای بگذارد.
شماری از دختران دانشآموز میگویند که عدم دسترسی به آموزش باعث میشود که آنان نتوانند به جایگاههای اجتماعی و اقتصادی مؤثر دست یابند و بدون تحصیل، دختران به شدت آسیبپذیر میشوند و ممکن است در برابر خشونت و تبعیض بیشتر قرار گیرند.
سحر محمدی، یک تن از دختران دانشآموز که طی سه سال گذشته از رفتن به مکتب محروم مانده است میگوید:«با عدم تحصیل دختران، بخش بزرگی از نیروی انسانی که میتواند به رشد اقتصادی کشور کمک کند، از دست میرود. همچنان محرومیت آموزش دختران میتواند به فقر در خانوادهها منجر شود، بخاطریکه اکثر مشاغل مناسب به تحصیلات نیاز دارند».
اکنون ۱۱۰۵ روز از بسته شدن مکاتب دخترانه به روی دختران بالاتر از صنف شش در افغانستان میگذرد.
شرمیلا، یکی دیگر از دختران دانشآموز که از رفتن به مکتب باز مانده است میگوید:«بسته ماندن دروازههای مکتب و منع تحصیل دختران، از نوآوری و پیشرفت فرهنگی جلوگیری میکند و با محدودیتهای آموزشی، آگاهی اجتماعی و مدنی در میان زنان کاهش مییابد».
بر اساس گزارشهای منتشر شده، یک مقام نهاد هماهنگکننده کمکهای بشردوستانه سازمان ملل متحد (اوچا) اعلام کرده بود که طالبان حدود ۱.۴ میلیون زن و دختر نوجوان را در افغانستان از حق آموزش و تحصیل محروم کردهاند.
در همینحال، دختران محروم از تحصیل در افغانستان به این باور هستند که ممنوعیت تحصیل دختران نهتنها به حقوق فردی آنان آسیب میزند، بلکه تأثیرات عمدهای بر ساختار اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور دارد. برای آیندهای روشن و توسعه پایدار در افغانستان، لازم است که دسترسی به آموزش برای همه، به ویژه دختران، تضمین شود.
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان