شماری از کودکان خیابانی در ولایت غور به دلایل فقر و تنگدستی، بیکار بودن سرپرست خانواده و آنانی که نان آور خانوادههایشان را از دست داده اند دست به گدایی زده و یا هم به کارهای شاقه روی میآورند. مسئولان اداره کار و امور اجتماعی امارت اسلامی در ولایت غور میپذیرند که تعداد کودکان خیابانی […]
شماری از کودکان خیابانی در ولایت غور به دلایل فقر و تنگدستی، بیکار بودن سرپرست خانواده و آنانی که نان آور خانوادههایشان را از دست داده اند دست به گدایی زده و یا هم به کارهای شاقه روی میآورند.
مسئولان اداره کار و امور اجتماعی امارت اسلامی در ولایت غور میپذیرند که تعداد کودکان خیابانی افزایش یافته است اما برای کمک به این کودکان با چند نهاد برای حمایت کودکان کارگر صحبت شده.
غوث الدین سهیل سرپرست اداره کار و امور اجتماعی در غور میگوید، تعداد اطفالی که مصروف کارهای شاقه هستند و اطفالی که متاسفانه بیکار بوده و همچنان اطفالی که بیسرپرست میباشند و یا دست به تکدیگری میزنند روز به روز در حال افزایش است و این حقیقتی است که نمیتوان آن را کتمان کرد.
وی میافزاید، “همچنان یک بحث دیگری که بسیار مهم است بحث اشتغال زایی است یک هماهنگی ویژه را همراه موسسهٔ هیلپ داریم که هیلپ زمینه اشتغال زایی یا فرصتهای کاریابی را برای اطفال مساعد میکند.”
با این وضع، معلوم نیست که سرنوشت کودکان خیابانی در ولایت غور در ماههای آینده چه خواهد شد.
کودکان کار و کودکان خیابانی از جمله نخستین قربانیان جنگ و بیعدالتی در افغانستان هستند که فساد، فقر، خشونت، بیسوادی، فقر فرهنگی، بیسرپناهی، درامد ناکافی، اعتیاد، والدین بیمسئولیت و بیسرپرستی از جمله دلایل اصلی افزایش کودکان خیابانی دانسته میشود.