یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان با نشر گزارشی از نیمه اول سال میلادی، اعلام کرده است که دستکم ۲۳.۷ میلیون تن، از جمله ۱۲.۳ میلیون کودک در کشور طی سال ۲۰۲۴ میلادی به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند.
در همینحال، شماری از شهروندان کشور میگویند که در سالهای اخیر به دلیل به اوج رسیدن فقر و بیکاری، تعداد نیازمندان کمکهای بشردوستانه در افغانستان نسبت به گذشته افزایش یافته است.
این در حالیست که بعد از وضع محدودیتها در برابر موسسات کمکرسان در افغانستان، کمکهای جهانی نیز کاهش یافت که امر سبب افزایش آمار نیازمندان به کمکهای بشردوستانه و چالشهای اقتصادی در میان مردم گردید.
پریگل، یک تن از دستفروشانیست که مسوولیت یک خانوادهی هفت نفری را به عهده دارد اما به دلیل نداشتن درآمد کافی، توان برطرف کردن نیازمندیهای فامیلش را ندارد.
وی میگوید: «صبح تا شام کنار سرک دست فروشی میکنم اما فروشاتم در حدی است که بتوانم نان خشک بخرم، گاهی شبها شده که گرسنه خوابیدیم. قبلا حداقل برای ما کمک میشد اما حالا هیچ کس به فکر ما مردم فقیر و بیچاره نیست.»
این در حالیست که بعد از وضع محدودیتها در برابر موسسات کمکرسان در افغانستان، کمکهای جهانی نیز کاهش یافت که امر سبب افزایش آمار نیازمندان به کمکهای بشردوستانه و چالشهای اقتصادی در میان مردم گردید.
شیما، یکی دیگر تن از زنانی است که سرپرستی خانوادت خود را به عهده داشته و بخاطر پیدا کردن مخارج خانواده خود، صفاکاری میکند و از نبود کمکهای بشر دوستانه نیز شکایت دارد.
وی میگوید:«شوهرم را از دست دادم. برایم کار پیدا نمیشود میرم به خانههای مردم صفاکاری میکنم. مشکلات اقتصادی زیادی داریم، نه نان به خوردن داریم و نه هم امکاناتی برای پیشبرد زندگی. در گذشته حداقل کمکها بود و به ما کارت میدادن اما حالا همان هم نیست به همین خاطر مجبور شدم صفاکاری کنم و لقمه نانی برای چهار طفل خود پیدا کنم.»
این در حالیست که، برنامه جهانی غذا سازمان ملل(WFP)، از ادامه محدودیتها در برابر زنان افغان ابراز نگرانی کرده و در ادامه گفته بود که ۹۰ درصد خانوادهها تحت سرپرستی زنان در افغانستان غذای کافی برای خوردن ندارند.
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان
