بعد از آن که در ۲۴ اسد سال ۱۴۰۰، حکومت جمهوری در افغانستان سقوط کرده و امارت اسلامی روی کار آمد، زندگی زنان در کنار اقشار دیگر جامعه با تحولات زیادی رو به رو شد. حسنا احمدی(نام مستعار) دختری‌ست که بعد از سقوط حکومت، تمام فامیل آن از افغانستان بیرون شده اما خودش هنوز […]
بعد از آن که در ۲۴ اسد سال ۱۴۰۰، حکومت جمهوری در افغانستان سقوط کرده و امارت اسلامی روی کار آمد، زندگی زنان در کنار اقشار دیگر جامعه با تحولات زیادی رو به رو شد.
حسنا احمدی(نام مستعار) دختری‌ست که بعد از سقوط حکومت، تمام فامیل آن از افغانستان بیرون شده اما خودش هنوز هم در کشور باقی مانده و مصروف فعالیت‌هایش می‌باشد.
وی برایم از سرگذشت خود این گونه قصه می‌کند:«روز ۲۴ اسد کابل سقوط کرد، هرچند مردم نفس می‌کشیدند ولی امید به زندگی در وجود خیلی ها مُرد بود. تعداد زیادی از فامیل مان در روند تخلیه مجبور به ترک کشور شده و عازم امریکا شدند، زندگی از بد، بدتر شد.»
سقوط یکباره‌گی حکومت، پیامدهای زیادی نیز در قبال داشت.
مژده رضایی، یک تن از دانشجویان سال سوم بوده و هنوزم هم می‌خواهد با وجود تمام مشکلات دورهٔ لیسناس خود را به اتمام برساند.
وی در جریانی که کنارم نشسته و آنچه را که در یک سال گذشته تجربه کرده بود برایم قصه می‌کرد، گلویش را بغض گرفته و با چشم‌های اشک آلود گفت:« بعد از سقوط کشور کار خود را از دست دادم، خانواده ام مجبور به ترک وطن شدند و آرامش نسبی که قبلن داشتم هم از بین رفت. تاجایی که روزی می‌خواستم داخل دانشگاه شوم من را بخاطر رنگ روسری ام مورد بازخواست قرار دادند و برایم گفته شد که نباید روسری رنگی غیر سیاه بسر کنم، هرچند دانشگاه آن زمان هنوز بازگشایی نشده بود.»
مانند حسنا و مژده شمار زیادی از زنان و دختران در افغانستان از خانواده‌های خود دور شدند، کار شان را از دست دادند، مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف شش بسته شد، به پوشش خانم‌ها محدودیت ایجاد شده و شمار زیادی هم افغانستان را ترک کردند.
مطابق به آنچه که در دین اسلام ذکر شده، طلب علم بر مرد و زن فرض دانسته شده است.
همچنان در اعلامیهٔ حقوق بشر نیز آمده است، تمام انسان‌ها آزاد متولد شدند و شامل حرمت و حقوق مساوی اند و حق دارند مزد مساوی با کار مشابه را بدست بیاورند.
اما با این که تعلیم و تربیه، حق مسلم همهٔ انسانهای روی زمین است، با آن‌هم در افغانستان دختران از این حق مسلم شان محروم‌اند و بعد از صنف ۶ نمی‌توانند مکتب بروند.
شماری از زنان نیز در کنار مردان شغل خود را از دست داده اند و به حقوق فردی ابتدایی خود کمتر دسترسی دارند.
خبرگزاری زنان افغانستان
