خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از زنان که در نظام جمهوریت به وظایف امنیتی و نظامی مشغول بودند. پس از سقوط دولت جمهوریت و حاکمیت دوباره گروه طالبان، زنانی که در بخشهای نظامی و پلیس ایفای وظیفه میکردند، شغلهای شان را از دست داده و شماری از آنها کشور را ترک کردند. در بیست سال گذشته […]
خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از زنان که در نظام جمهوریت به وظایف امنیتی و نظامی مشغول بودند. پس از سقوط دولت جمهوریت و حاکمیت دوباره گروه طالبان، زنانی که در بخشهای نظامی و پلیس ایفای وظیفه میکردند، شغلهای شان را از دست داده و شماری از آنها کشور را ترک کردند. در بیست سال گذشته روی زنان پلیس امنیتی سرمایهگذاریهای هنگفت صورت گرفته بود؛ حمایت تمویلکنندههای بینالمللی و مأموریتهای آموزش نیروهای ناتو و خارجی به زنان پولیس از جمله تلاشهایی بود که برای آنها هزینه شده بود. اما با بازگشت دوباره طالبان همهی این دستاوردها فرو ریخت و به کلی نابود شد.
زنانی که در نیروهای ویژه پلیس «سی.آر.یو» در افغانستان کار می کردند، میگویند که دهها زن نظامی و امنیتی در شرایط بسیار بد امنیتی، اقتصادی و روانی در خفا به سر میبرند و هیچ کسی را ندارند که به آنها کمک کند. آنها میگویند: «مسوولان نظامی نظام پیشین آنها را در وضعیت بسیار ناگوار تنها گذاشتند و گریختند.»
طاهره حسینی، سرباز نیروهای ویژه پولیس «سی.آر.یو» بود، اما از دو سال پیش تاکنون از وقتی که طالبان قدرت را در افغانستان به دست گرفتند، از شهری به شهری، از قریهای به قریهای، و از خانهای به خانهای سرگردان بوده، زندگی مخفی داشته و در تلاش یافتن راهی برای زنده ماندن است.
طاهره می گوید: «دهها تن از نظامیان زن در افغانستان مانده اند و با اوضاع بسیار بد مالی زندگی میکنند.»
به گفته طاهره بسیاری از این زنان که نان آوران خانوادههای خود بودند، اکنون یا به کار کردن در خانههای مردم مشغول شده یا در خیابانها با ترس و هراس دستفروشی میکنند. طاهره می گوید که سالها صادقانه به افغانستان خدمت کرد و برای تامین امنیت کوشید، اما مسوولان آنان را تنها گذاشتند و گریختند.
طالبان پس از تسلط یافتن بر افغانستان، شماری از نظامیان پیشین و غیر نظامیان را کشته، یا بازداشت کرده و زیر شکنجه قرار داده اند، در برخی موارد، این افراد زیر شکنجه جان باخته اند و شماری از زنان پولیس علاوه بر فشار روانی در خطر بازداشت، تجاوز و قتل قرار دارند.