از زمان به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان در آگوست۲۰۲۱، وضعیت اقتصادی و اجتماعی زنان به شدت تغییر کرده است. بیکاری زنان شاغل یکی از پیامدهای ناگوار این تغییرات است که به تبعات عمیق‌تری در جامعه منجر شده است.
در مدت سه سال گذشته و با وضع قوانین محدود کننده، بسیاری از نهادها و مؤسسات خصوصی و دولتی که زنان در آنها مشغول به کار بودند، تعداد زیادی از آنان را از وظایف شان برکنار کردند.
سحر اکبری، یک از زنانی است که در یکی از موسسات خارجی ایفای وظیفه می‌کرد اما بعد از وضع محدودیت‌ها در برابر زنان از وظیفه‌اش برکنار شده است.
وی می‌گوید:«در گذشته با یکی از موسسات خارجی کار می‌کردم و یک قسمتی از مصارف خانه به دوش من بود و باید کار می‌کردم اما بعد از بیکار شدنم با مشکلات اقتصادی زیادی رو به رو شدیم چون شوهرم به تنهایی کار می‌کرد و پولی که بدست می‌آورد بخاطر مصارف خانه کفایت نمی‌کرد».
طبق گزارش‌ها، درصد بالایی از زنان شاغل از کار خود اخراج شدند و امکان ادامه کار برای آنها بسیار محدود گردیده است. در بسیاری از موارد، برخی از مشاغل که قبلا برای زنان قابل دسترسی بودند، به دلایل مختلف از جمله محدودیت‌های اجتماعی و فرهنگی، نمی‌توانند کار کنند و یا استخدام شوند.
ثریا کریمی، یکی دیگر از زنانی‌ست که از وظیفه خود بیکار شده و خانه‌نشینی او را با بیماری‌های روحی از جمله افسردگی دچار کرده است.
وی می‌گوید:«حس می‌کنم در چهار دیواری خانه حبس شدم، هر روز امیدم را نسبت به زندگی و آینده از دست می‌دهم. مشکلات اقتصادی و بیکاری یک طرف، فکر می‌کنم هیچ انگیزه و شوقی برای داشتن و بهتر شدن یک آینده خوب ندارم».
مشکلات اقتصادی و بیکاری زنان، تأثیرات منفی زیادی بر اقتصاد خانواده‌ها گذاشته است که این کاهش درآمد به افزایش فقر و ناپایداری‌های اقتصادی منجر خواهد شد.
همچنان شماری از زنان می‌گویند که به دلیل بیکاری، آنان از فرصت‌های آموزشی و حرفه‌ای جدید محروم شده و این امر وضعیت اجتماعی آنها را به شدت تضعیف می‌کند.
از بین رفتن نقش زنان به عنوان کارآفرین و شاغل، به افزایش نابرابری‌های جنسیتی و حفظ سنت‌های منفی کمک می‌کند. عدم مشارکت زنان در اقتصاد و جامعه باعث می‌شود که صدای آنها در فرآیندهای تصمیم‌گیری کاهش یابد و منجر به حفظ چرخه‌های فقر و نابرابری شود.
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان
