خبرگزاری زنان افغانستان: “محمداعظم رهنورد زریاب” در سال ۱۳۲۳ متولد شد و ۲۱ قوس ۱۳۹۹ در سن ۷۶ سالگی درگذشت. استاد زریاب لیسانس خود را در رشته روزنامه نگاری در دانشگاه کابل خوانده بود و مدرک کارشناسی ارشد را در همین رشته از دانشگاه ویلز جنوبی از بریتانیا به دست آورده بود. او به زبان […]
خبرگزاری زنان افغانستان: “محمداعظم رهنورد زریاب” در سال ۱۳۲۳ متولد شد و ۲۱ قوس ۱۳۹۹ در سن ۷۶ سالگی درگذشت. استاد زریاب لیسانس خود را در رشته روزنامه نگاری در دانشگاه کابل خوانده بود و مدرک کارشناسی ارشد را در همین رشته از دانشگاه ویلز جنوبی از بریتانیا به دست آورده بود. او به زبان انگلیسی تسلط کامل داشت و در فلسفه، روانشناسی و جامعه شناسی مطالعاتی زیادی داشت.
رهنورد زریاب یکی از بزرگ‌ترین، موثرترین و مطرح ترین نویسنده‌‌ی پرکار معاصر افغانستان و استاد درست نویسی و زیبا نویسی زبان فارسی بود. او حتی در گفت‌گو و مصاحبه، زیبا و نوشتاری حرف میزد، که جامعه فرهنگی ایران و تاجیکستان نیز با آثار و درست نویسی او آشنایی دارند.
استاد رهنورد زریاب افتخاری بر بلندای هندوکش بود، تا آخر روزهای عمرش، چکش سعادت و نیکبختی را بر بنیادهای ادبیات پارسی کوبید و محکم کرد. او دراین عرصه به اندازه‌ی فعالیت نموده که یک پهلوان زبده در جریان تمرین عرقش را می‌ریزاند. کتاب‌های او درمیان جوانان با شور و شعف خریدار دارد. وی با پشتکار و خلق آثار پرمحتوا به ادبیات پارسی غنا بخشیده‌است. الگوی تلاش برای بسیاری‌ها و اما؛ مقامات کشوری که در برهه‌های مختلف، او و همراهانش را نادیده گرفته‌اند.
رهنورد زریاب بیشتر از “صد داستان کوتاه و چندین رمان نوشته است” که شماری از این داستان‌ها در مجموعه‌‌های چون؛ “آوازی از میان قرن‌ها”، “مرد کوهستان”، “دوستی از شهر دور”، “نقش‌ها” و “پندارها” چاپ شده است، ترجمه ها و مقالات زریاب در کتاب‌های چون؛ “پیراهن‌ها”، “حاشیه‌ها”، “گنگ‌خوابدیده”، “گلنار و آینه”، “پایان کار سه روئین‌تن”، “درویش پنجم”، “زیبای زیر خاک خفته”، “شهر طلسم‌شده”، “مردی که سایه‌اش ترکش کرد”، “هذیان‌های دور غربت”، “داستان‌ها”، “آزای اندیشه و گفتار” اشاره کرد.
رهنورد زریاب، بدون شک از جمله‌ی آن شخصیت‌های اندک فرهنگی بود که چراغی فرا راهِ نسل‌های بعد از خود گذاشت و در داستان نویسی مدرن افغانستان پیشگام شد.
زریاب با آگاهی وسیع و عمیقی که از ادبیات کهن و مدرن فارسی و جهان داشت، در پنج دهه‌ی اخیر با نوشتن بیشتر از صد داستان و رمان به الگوی نسل‌های بعدی مبدل گردید و تا آخرین لحظات زنده‌گی‌اش یگانه و منحصر به فرد باقی ماند.
داستان‌های رهنورد زریاب که همه درون‌مایه فلسفی دارند، هنوز به صورت کارشناسانه مورد بررسی قرار نگرفته اند. امید است جامعه علمی کشور دراین راستا توجه کند.
رهنورد زریاب یکی از انگشت‌شمار شخصیت های فرهنگی نسلی است که تا آخرین لحظات حیات پر بار اش مسوولانه و با تلاش کار کرد و نوشت و سخت زیبا و آموزنده نوشت.
مرگ، طبیعت زنده‌گی است اما شخصیت‌های مانند استاد زریاب فراتر از مرگ زنده‌گی می‌کنند، زیرا در آثار شان تولدی دیگر می‌یابند و استاد رهنورد زریاب هرگز نمی‌میرد.
