۱۰۸۶ روز خانه‌نشینی دختران دانش‌آموز؛ چالش‌ها و پیامدهای روحی و روانی
۱۰۸۶ روز خانه‌نشینی دختران دانش‌آموز؛ چالش‌ها و پیامدهای روحی و روانی
پس از تسلط مجدد گروه طالبان در آگست ۲۰۲۱ در افغانستان، وضعیت دختران دانش‌آموز به‌شدت دچار تغییرات منفی شده‌اند.

پس از تسلط مجدد گروه طالبان در آگست ۲۰۲۱ در افغانستان، وضعیت دختران دانش‌آموز به‌شدت دچار تغییرات منفی شده‌اند.

از زمان تسلط این گروه، دسترسی دختران بالاتر از صنف‌ششم به آموزش با محدودیت‌‌های شدید مواجه شده است.

هفته‌ گذشته، سفارت امریکا برای افغانستان، گفته بود که ۲.۵ میلیون دختر دانش‌آموز در افغانستان از حق‌آموزش محروم هستند.

تعدادی از دختران بازمانده از آموزش می‌گویند؛ با مسدود شدن دروازه‌های مکاتب با بی‌سرنوشتی، مشکلات روحی، اجتماعی، اختلالات خواب، اضطراب و افسرده‌گی مواجه شده‌اند.

«گلثوم»، باشنده کابل، با دنیایی از امید، روزی دانش‌آموز صنف دوازده‌هم مکتب بود که گروه طالبان قدرت را روی دست گرفتند. او به‌این خبرگزاری می‌گوید: «آرزو داشتم در آینده قاضی‌ شوم، اتاقم پر از قانون بود، با وجود که هنوز گام در دانشگاه ننهاده بودم، اما قانون مطالعه می‌کردم. با ذوق بسیار، از کتابخانه‌ی در شهر کابل، کتاب‌های حقوقی می‌بردم، می‌خواندم، کم‌کم به آرزوهایم نزدیک‌تر می‌شدم که یکباره‌گی صدای‌پای طالبان به گوشم آمد و خبر رسید که کابل سقوط کرده است. سه سال است که دیگر از درس و آموزش خبری نیست، اما نمی‌دانم که چه آینده‌ای در انتظار من است.»

همانند «گلثوم»، میلیون‌ها دختر دانش‌آموز و دانش‌جو حسرت این را دارند که یک روزی بتوانند دوباره به‌چوکی درسی حاضر گردند؛ اما اکنون جز حسرت و خانه‌نشینی دیگر کاری از دست آنان ساخته نیست. مجبورند با مشکلات روحی و روانی دست‌وپنجه نرم کنند.

ممنوعیت آموزش و تحصیل در افغانستان، فقر، نابرابری جنسیتی، خودکشی، افسرده‌گی، ناامیدی و ازدواج‌های اجباری/زیر سن را در بین دانش‌آموزان دختر افزایش داده‌است.

ممنوعیت آنان از آموزش و تحصیل، نه‌تنها یک مسئله آموزشی، بلکه یک بحران انسانی محسوب می‌شود که پیامدهای روحی و روانی عمیقی را به‌همراه دارد.

 

خبرگزاری زنان افغانستان

  • نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
  • منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان