باشندگان بلخ با شنیدن آواز گلولهی جنگ افزار های سنگین از خواب پریدند.
آری ! نیرو های طالبان در نزدیک شهر رسیده بودند و در قریه لنگرخانه ولسوالی نهرشاهی، درگیری میان نیروهای امنیتی و دفاعی و آنچه که بسیج مردمی دانسته میشد با گروه طالبان جریان داشت.
قبل از ظهر، عبدالرشید دوستم از پاسگاه ها در جنوبغرب شهر مزارشریف بازدید کرد و تصاویرش در صفحات اجتماعی اش به اشتراک گذاشته شد.
ظهر دروازه غربی شهر سقوط و طالبان از طریق ولسوالی بلخ به شهر یورش آوردند، مگر عطا محمد نور به ساعت ۲ بعد از ظهر در آن منطقه حضور یافته و از دفع کردن حمله خبرداد.
در این میان؛ شام روز شنبه، قول اردوی ۲۰۹ شاهین تخلیه شده بود و جنرالی که نیمه شب منحیث فرمانده قول اردوی ۲۰۹ شاهین معرفی شده بود، شامگاهان آن قرارگاه نظامی بزرگ در شمال افغانستان را ترک و کاروان منظم از وسائط زرهی، رهسپار شهرک بندری حیرتان شدند.
همزمان با غروب آفتاب ۲۳ اسد، غروب نظام جمهوریت را نیز بلخیان شاهد بودند و چهره های مطرح که به روز ۲۰ اسد، از سوی محمد اشرف غنی رئیس جمهور، مسؤلیت دریافت کرده بودند تا دفاع از بلخ را به عهده گیرند؛ در چنین ساعاتی از طریق شهرک بندری حیرتان وارد کشور ازبکستان شدند تا به این ترتیب یک روز قبل از فرار محمد اشرفغنی، متهدین سیاسی اش در شمال که سه روز قبل از این حادثه فرمان دفاع از بلخ و امکانات لازم را جهت دفاع از این ولایت دریافت کرده بودند منحیث نخستین فراریان، میان مردم به معرفی گرفته شوند .
سه سال از این روز گذشته، درحال حاضر زنان به مثابه نیمی از پیکر اجتماع، از حقوق بنیادی شهروندی شان محروم اند.
دانشآموزان دختر، بالاتر از صنف ششم محروم از آموزش گردیده، تعلیق تحصیل دختران در دانشگاه ها ادامه دارد.
محدودیت های فراروی اشتغال بانوان اعمال شده است، آزادی های مذهبی به ویژه برای اهل تشیع محدود گردیده، فارسی زدایی به شدت گسترش یافته، کوچ اجباری تحت عنوان زمین غصب شده از عراضی حاصل خیز در شمال افغانستان ادامه دارد.
جامعه از نبود قانون رنج برده و به این ترتیب، افغانستان به تک کشوری تبدیل شده که فاقد قانون اساسی است.
تک کشوری که آپارتاید جنسیتی در آن تحمیل گردیده، تک کشوری که از نبود یک ساختار منظم رنج میبرد و در نزدیک به سه سال گذشته، اداره تحت عنوان حکومت سرپرست مسؤلیت امور را به عهده گرفته و بدون مشورت با اقشار مختلف و بی اعتنا به افکار عامه به دوام قدرت شان تلاش میورزند.
این وضعیت ناگوار سبب آن گردیده تا فقر روند رو به رشد را بپیماید، بیکاری بیشتر شود، آزادی های فردی سلب گردد و حقوق مدنی قربانی شود.
خبرگزاری زنان افغانستان
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان