خبرگزاری زنان افغان: ایتلاف جنبش های اعتراضی زنان افغانستان با صدور اعلامیه¬ای تداوم کارسازمان ملل بدون حضور زنان در افغانستان را همدستی این سازمان با آپارتاید جنسیتی عنوان کرده و خواستار موضع قاطع سازمان ملل بر علیه طالبان شدند. این ایتلاف با صدور اعلامیه¬ای روز گذشته(جمعه، ۲۲ ثور ۱۴۰۳) با انتقاد از عملکرد سازمان ملل […]
خبرگزاری زنان افغان: ایتلاف جنبش های اعتراضی زنان افغانستان با صدور اعلامیه¬ای تداوم کارسازمان ملل بدون حضور زنان در افغانستان را همدستی این سازمان با آپارتاید جنسیتی عنوان کرده و خواستار موضع قاطع سازمان ملل بر علیه طالبان شدند.
این ایتلاف با صدور اعلامیه¬ای روز گذشته(جمعه، ۲۲ ثور ۱۴۰۳) با انتقاد از عملکرد سازمان ملل در برابر محدودیت های روز افزون طالبان بر زنان ، به اتخاذ یک موضع جدی تر این سازمان برای دفاع از حقوق زنان تاکید کردند.
در اعلامیه آمده است که« ممنوعیت استخدام زنان توسط گروه طالبان در دفاتر سازمان ملل متحد در ماه اپریل ، یک حرکت کاملا قابل پیش بینی بود. چون این گروه سرکوب زنان و دور نگهداشتن آنها از زندگی عمومی را در اولویت حاکمیت استبدادی خود قرار داده و آپارتاید جنسیتی آنها از روی بیش از ۴٠ حکمی که برای محدود کردن حقوق زنان صادر کرده اند مشهواست.»
زنان معترض می¬گویند که سازمان ملل با این وجود اخیرا تصمیم گرفته است تا یک بار دیگر به فرمانهای سرکوبگرانه¬ی طالبان تمکین کرده و به نهادهای مختلف این سازمان در افغانستان، اجازه بدهد تا به دستورات طالبان، به بهانه¬ی توزیع کمکهای بشری عمل کنند
ایتلاف جنبش های اعتراضی زنان معترض این تصمیم سازمان ملل را تکان دهنده خوانده و گفته است که «تعهد این سازمان به ارزشهای حقوق بشری و مشارکت معنی دار زنان را زیر سؤال میبرد.»
زنان معترض در ادامه گفته است که این نخستین بار نیست که جامعه بین المللی، از جمله سازمان ملل متحد، با طالبان مذاکره کرده، به خواستهای این گروه تمکین و محدود یتهای وضع شده از سوی آنان را به منظور بقای خود در افغانستان میپذیرد.
آنان همچنان یادآور شدند که «این عملکرد جامعه بین المللی و سازمان ملل باعث شده است تا طالبان با جرات بیشتر حملات خود علیه حقوق زنان را با معافیت از حسابدهی و مجازات ادامه دهند.»
اعضای ائتلاف جنبش های اعتراضی زنان افغانستان، بار دیگر به شدت خواستار موضع جدی تر این سازمان در دفاع از حقوق زنان شدند و تاکید کردند که «وقت آن است که این نهادها فعالیتهای خود را در افغانستان به حالت تعلیق درآورند و تا زمانی که زنان اجازه کار نیافته اند ، از هرگونه تعامل بی قید و شرط با طالبان خودداری کرده و از تمام ابزارها و اهرم ها برای پاسخگویی طالبان در قبال موارد نقض حقوق بشر استفاده کنند.»
زنان معترض همچنان گفته است که وضعیت افغانستان تنها یک فاجعه انسانی نیست بلکه یک بحران عمیق حقوق بشری است. آنها گفتند که عدم موضع قاطع جامعه بین المللی به خصوص سازمان ملل، تأیید ضمنی آپارتاید جنسیتی طالبان و توهین به کرامت انسانی زنان افغانستان است.
