شمار از زنان در ولایت بامیان، که پیش از این به فعالیتهای تجاری روی آورده بودند میگویند، با آنکه هزینههای هنگفتی را از بهر راه اندازی فعالیتهای اقتصادی سرمایه گذاری کرده بودند اکنون با چالشهای فراوان رو برو شده است. منیره خاوری مسوول یک فارم پرورش ماهی در بامیان میگوید “جواهرات خود را به مصرف […]
شمار از زنان در ولایت بامیان، که پیش از این به فعالیتهای تجاری روی آورده بودند میگویند، با آنکه هزینههای هنگفتی را از بهر راه اندازی فعالیتهای اقتصادی سرمایه گذاری کرده بودند اکنون با چالشهای فراوان رو برو شده است.
منیره خاوری مسوول یک فارم پرورش ماهی در بامیان میگوید “جواهرات خود را به مصرف رسانیدم تا این فارم پرورش ماهی را ایجاد کنم، حالا که در جامعهی ما فقر دامن گیر شده هیچ کسی توان خرید ماهی را ندارد و فعالیتهای ما هر روز از رونق میافتد”.
فاطمه یوسفی یک تن از دیگر زنان بامیان که پیش از این مالک یک کارگاه هنری نقاشی در بامیان بود میگوید، بدلیل نبود خرید و فروش آثارهای هنریاش مجبور به بستن این کارگاه شدهاند. او میگوید هیچ توجهی به منظور رونق کاری زنان سرمایهگذار صورت نگرفته است.
هر چند رییس اطلاعات و فرهنگ طالبان در بامیان نیز مشکلات فراروی هنرمندان و بازرگانان در این ولایت را میپذیرد و اما میگوید، در جستجوی راه حل برای بیرون رفت از چالشهای موجود و افزایش رونق کاری آنان است.
در بامیان زنان پیش از فروپاشی نظام جمهوریت نقش گستردهی در بخشهای اقتصادی، ورزشی و اجتماعی داشتند، اما پس از روی کار آمدن حکومت طالبان، آمار زنان تجارت پیشه و سرمایه گذار کاهش چشمگیر داشته است.