چهارچوب یک کشور را چرخه اقتصادی آن تشکیل میدهد اما در افغانستان سرمایه گزاران نگران وضعیت بد سرمایه گزاری های شان هستند، به خصوص پس از آن که نیرو های خارجی تصمیم خروج از این کشور را دارند، زنان سرمایه گزار در افغانستان نگران فعالیت های اقتصادی شان هستند و به این باور اند که […]
چهارچوب یک کشور را چرخه اقتصادی آن تشکیل میدهد اما در افغانستان سرمایه گزاران نگران وضعیت بد سرمایه گزاری های شان هستند، به خصوص پس از آن که نیرو های خارجی تصمیم خروج از این کشور را دارند، زنان سرمایه گزار در افغانستان نگران فعالیت های اقتصادی شان هستند و به این باور اند که تجارت ارتباط مستقیم با سیاست کشور دارد. این سرمایه گزاران می گویند زمانی که می خواهیم پروژه های ما را در ولایات افغانستان تطبیق کنیم، بنأبر نبود امنیت به مشکل مواجه میشویم.
ملکه سعادت زن متشبث در افغانستان به خبرگزاری زنان افغانستان می گوید:«وضعیت امنیتی و سرمایه گزاری در افغانستان روز به روز بدتر می شود، نه تنها این که اوضاع سیاسی خراب می شود در بخش اقتصادی نیز به مشکل بر می خوریم و تا وقتی امنیت خراب باشد کار های تجاری و سرمایه گزاری های درست صورت نمی گیرد».
در همین حال افسانه رحیمی ریس اتاق های تجارت و صنایع زنان افغان نیز می گوید:« خروج نیرو های امریکایی تاثیر مستقیم روی سرمایه گزاری و مارکیت دارد» به باور وی تاثیر خروج نیرو های خارجی به دلیل این که خریداران زیادی صنایع دستی زنان بودند تاثیر بدی اقتصادی را در مارکیت به جا می گذارد. او می گوید:« خروج اندک اندک نیرو های امریکایی بازار را متاثر ساخته است و زمانی که کار ها کم شود تاثیرات خود را روی اقتصاد مردم می گزارد که در مجموع تاثیراتی بد روی داد و ستد تجارتی بجا میگذارد».
چنان که خانم رحیمی میگوید «نگرانی عمده ای زنان متشبث از اوضاع امنیتی است که اگر طالبان بیاید اوضاع چگونه خواهد شد و یا اگر نظام به همین گونه برقرار باشد، زنان نمیدانند که آینده کار سرمایه گزاری های شان چگونه خواهد شد به دلیل این که خروج نیروهای خارجی از افغانستان آسیب های زیادی را به سرمایه گذاری در این کشور زده است».
افسانه می گوید:«زنان متشبث از سال ۲۰۱۹ به این طرف از سه جهت متاثر شده اند، جنجال های انتخاباتی، کرونا و خروج نیرو های خارجی از کشور است که سبب شده زنان متشبث در یک وضعیت نا معلوم به سر میبرند». در حالی که سرمایه گزاران در وضعیت مبهمی در کشور مواجه هستند و از آینده کاری و سرمایه گزاری های شان در افغانستان هراس دارند با آن هم دولت در این زمینه هیچ برنامه ای را روی دست ندارد چنان که ریس اتاق تجارت و صنایع زنان می گوید:«مسئولین حکومت برای متشبثین در این مقطع زمانی که نیرو های خارجی از کشور در حال خروج هستند و اوضاع بدی امنیتی نیز در کشور حاکم است، برنامه و پلان مشخصی ندارد».آگاهان اقتصادی نیز اقتصاد یک کشور را وابسته به سرمایه گزاری های خارجی میدانند طوریکه علی مشعل آگاه امور اقتصادی می گوید:« با خروج نیرو های خارجی هیچ سرمایه گزاری خارجی در افغانستان صورت نمی گیرد و به صورت کلی فرار سرمایه های داخلی هم از افغانستان بیشتر می شود».
او می گوید:« با خروج کامل نیرو های خارجی از افغانستان اقتصاد افغانستان شدیداَ آسیب می بیند از طرف دیگر در حال حاضر اقتصاد افغانستان وابسته به سرمایه گزاری های کوچک و متوسط شده است».
زنان در افغانستان متوجه این شده اند که برای برابری و تساوی با مردان باید از استقلال مالی برخوردار باشند به همین دلیل طی سال های اخیر انگیزه ایجاد سرمایه گزاری در افغانستان نزد زنان به وجود آمده و آنان سرمایه گزاری های کوچکی را به راه انداخته اند.
اما متاسفانه با خروج مکمل نیرو های خارجی سرمایه گزاری به صورت کلی آسیب میبیند و برعکس انتظارات زنان آسیب بیشتری را متقبل می شوند.
بر اساس گفته هایی این آگاه اقتصادی موضع طالبان در رابطه با زنان یک موضوع کاملا مشخص است بنأ سرمایه گزاری نسبی کوچک که زنان در افغانستان انجام داده اند، ممکن با وخیم تر شدن اوضاع از بین برود، طالبان تحت هیچ شرایطی حاضر به پذیرش استقلالیت مالی زنان نیستند چون؛ استقلالیت مالی مبنای می شود برای استقلال طلبی های دیگری و یک روند را تشکیل میدهد که کنترول زنان مستقل با سرمایه های مستقل نسبت به زنان وابسته سخت تر است و طالبان این را متوجه هستند بنا ممکن است سرمایه گزاری زنان بیشترآسیب ببیند.
علی مشعل می گوید:«دولت باید یک مقدار تبعیض مثبت را در رابطه به سرمایه گذاری زنان در نظر بگیرد از جمله؛ ایجاد صندوق مالی برای حمایت از سرمایه گذاران ، بررسی روان شناختی کار زنان که کدام تشبثات را بهتر از مردان انجام میدهند، حمایت های مالی و غیر مالی، حمایت های تخنیکی، حمایت های مشورتی و یا هم فراهم سازی زمینه بازاریابی اجناسی که زنان میتواند درخارج از افغانستان تولید کنند است».
زنان از لحاظ مدیریت های مالی نسبت به مردان موفق تر عمل می کنند به همین دلیل تجربه شکست سرمایه گزاری های کوچک زنان در بازار های افغانستان کمتر از مردان می باشد. و به خاطر این که تعداد متشبثین زن کم است در بازار برای زنان سهولت های وجود دارد و فرهنگ اجتماعی نیز بخاطر حمایت نسبی از زنان متشبث شکل می گیرد که دولت افغانستان بتواند این انگیزه ها و هدف ها را در راستای حفظ سرمایه گزاری های کوچک زنان حفظ کند.
اما آگاهان اقتصادی می گویند با توصیف اوضاع مبهم اقتصادی ممکن انگیزه سرمایه گزاری زنان کشته شود و با توجه به وضعیت اجتماعی و سیاسی روان در کشور زنان سرمایه گزاری های خود را از افغانستان به کشور های بیرونی انتقال بدهند
