نشست تهران با حضور وزاری خارجه کشورهای منطقه برگزار شد
نشست تهران با حضور وزاری خارجه کشورهای منطقه برگزار شد

در این نشست که با حضور وزاری خارجه کشورهای  ایران؛ازبکستان، تاجیکستان، ترکمنستان و پاکستان به صورت حضوری و وزیران خارجه چین و روسیه به صورت آنلاین برگزار شد در کنار موارد مهم سیاسی و اجتماعی افغانستان به حقوق زنان نیز در قالب صدور یک بیانیه اشاره شده است. در بیانیه ای که در این نشست […]

در این نشست که با حضور وزاری خارجه کشورهای  ایران؛ازبکستان، تاجیکستان، ترکمنستان و پاکستان به صورت حضوری و وزیران خارجه چین و روسیه به صورت آنلاین برگزار شد در کنار موارد مهم سیاسی و اجتماعی افغانستان به حقوق زنان نیز در قالب صدور یک بیانیه اشاره شده است.

در بیانیه ای که در این نشست صادر شد آمده است که:”وضعیت در افغانستان به طور اساسی تغییر کرده است”، کشورهای منطقه “از وضعیت پیچیده نظامی- سیاسی، اجتماعی-اقتصادی و بشردوستانه در افغانستان نگرانی عمیقی ابراز داشتند.”

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه نیز در سخنرانی ویدئویی در نشست امروز تهران گفت که “ما از کشورهای همسایه افغانستان می‌خواهیم که برای امریکا و ناتو پس از افغانستان پایگاه نظامی ندهند.”

همچنان در بیانیه ای که از سوی این نشست صادر گردیده بود به حضور زنان و حقوق آنان اشاره شده است.

در ختم این نشست وزاری خارجه کشورهای منطقه به شمول روسیه و چین که در مقر وزارت خارجه ایران برگزار شده بود؛بیانیه ای مشترک صادر شد که مفاد خلاصه آن در ذیل آورده میشود:

  1. حمایت مستمر و واقع بینانه از حل و فصل اختلافات بوسیله گفتگو و مذاکره میان طرف های مربوطه برای دستیابی به مصالحه ملی، راه حل سیاسی پایدار و تشکیل دولت فراگیر.
  2. در خواست از طرف‌های افغان در راستای اجرای سیاستهای داخلی و خارجی متواضعانه و محتاطانه، در جهت بازگرداندن هرچه سریعتر نظم به جامعه،  تحقق  بخشیدن به عملکرد مؤثر ادارات دولتی، ارائه خدمات عمومی اولیه به مردم، اقدام در جهت بهبود معیشت مردم و صیانت از حقوق اساسی افراد از جمله گروه های قومی و در نظر گرفتن حقوق زنان و کودکان در افغانستان.
  3. توجه به ضمانت‌ها و تعهدات طرف‌های مسئول ذیربط افغان به جامعه بین المللی بدین ترتیب که قلمرو افغانستان هیچ گونه تهدیدی برای کشورهای همسایه ایجاد نخواهد کرد و توسط گروه های جنایتکار، تروریستی و جدایی طلب استفاده نخواهد شد و ابراز امیدواری که به طور جدی روابط خود را با انواع گروه های تروریستی قطع کرده، به آنها حمله کند و آنها را به طور قاطع از بین ببرد.
  4. درخواست از طرف های ذیربط که به تمام مسئولیت های غیرقابل انکار خود پایبند باشند، رویکردی دوستانه در قبال کشورهای همسایه اتخاذ کنند و به اصول پذیرفته شده جهانی حقوق بین الملل و حقوق اساسی بشر احترام بگذارند و از امنیت و حقوق مشروع اتباع و مؤسسات خارجی در افغانستان حمایت کنند.
  5. تشویق طرف‌های ذیربط افغان به رویارویی با تهدیدات و چالش‌های مختلف از جمله تروریسم، قاچاق مواد مخدر و قاچاق انسان، سرکوب جرایم سازمان‌یافته و سایر اعمال جنایتکارانه‌ای که از داخل افغانستان نشات می‌گیرد، در عین درنظر داشتن تهدیدات تروریسم و ​​اثربخشی مبارزه با تروریسم در افغانستان، و انجام مذاکرات دوجانبه یا  از طریق کانال‌های چندجانبه، به منظور برقراری امکان از سرگیری همکاری های مبارزه با تروریسم با افغانستان در زمان مقتضی.
  6. درخواست از طرف های ذیربط افغانستان و جامعه بین‌المللی برای رسیدگی به دلایل اصلی مهاجرت و آوارگی اجباری در افغانستان، پرهیز از هر گونه فعالیت بی ثباتکنندهای که وضعیت را بدتر میکند، و همکاری برای یافتن راه حل دائمی برای وضعیت مستمر پناهندگان افغان.
  7. درخواست از جامعه بین‌المللی و کشورهای کمک‌کننده به منظور فراهم آوردن حمایت‌های مالی مستمر، کافی و متناسب از کشورهای میزبان پناهندگان افغان، به‌ویژه جمهوری اسلامی ایران، جمهوری اسلامی پاکستان و سایر کشورهای همسایه افغانستان.
  8. درخواست از جامعه بین‌المللی به منظور ارائه کمک‌های بشردوستانه فوری‌تر از جمله غذا، دوا، تجهیزات زمستانی و غیره برای جلوگیری از بحران انسانی و موج پناهجویان در افغانستان و جلوگیری از شوک جدید به کشورهای همسایه و جامعه بین‌المللی.
  9. درخواست از جامعه جهانی تا اقدامات مشخصی را برای کمک به افغانستان در برابر کووید-۱۹ و جلوگیری از انتشار ویروس انجام دهد.
  10. پیشنهاد ایجاد یک ساز و کار برای برگزاری جلسات منظم نمایندگان ویژه در امور افغانستان. همچنین، نسبت به همکاری ساز و کار جلسات منظم نمایندگان سفارتخانه ها در افغانستان در آینده نزدیک، در راستای ترویج و رایزنی در مورد جزئیات همکاری های مربوطه برای رسیدن به دست‌اوردهای ملموس تر موافقت شد.

۱۱- جامعه بین‌المللی به صورت مثبت به تعامل خود با افغانستان ادامه داده و با نقشه راه طولانی مدت دستور کار تعامل سیاسی، یکپارچه‌گی اقتصادی و اتصالات منطقه‌ای را پیش ببرد.