کنفرانس آنلاین تحت عنوان ” آزادی بیان زیر سلطهی تفنگ و افراطیت” به مناسبت روزجهانی آزادی مطبوعات،با حضور خبرنگاران زن از سوی خبرگزاری زنان افغانستان و نهاد دموکراسی و توسعهی افغانستان برگزار شد. عبدالله احمدی مسوول نهاد دموکراسی و توسعهی افغانستان هدف از برگذاری این کنفرانس را شناسایی چالشهای خبرنگاران و تکاپوی راه حل برای […]
کنفرانس آنلاین تحت عنوان ” آزادی بیان زیر سلطهی تفنگ و افراطیت” به مناسبت روزجهانی آزادی مطبوعات،با حضور خبرنگاران زن از سوی خبرگزاری زنان افغانستان و نهاد دموکراسی و توسعهی افغانستان برگزار شد.
عبدالله احمدی مسوول نهاد دموکراسی و توسعهی افغانستان هدف از برگذاری این کنفرانس را شناسایی چالشهای خبرنگاران و تکاپوی راه حل برای بیرون رفت از وضعیت بحرانی رسانه های آزاد در افغانستان عنوان نمود.
آقای احمدی با اشاره به اوضاع نابسامان رسانهگری در افغانستان گفت:
” با آمدن طالبان در افغانستان فعالیت رسانه ها و نطبوعات نیز مانند دیگر ساختار های دموکراتیک بهم ریخت و بخش عظیمی از خبرنگاران کارکشته مجبور به ترک وطن شد و خبرنگارانی که تحت سلطهی طالبان فعالیت میکنند همه روزه مورد آزار و اذیت قرار میگیرند، شکنجه میشوند و حتی جان باختند.”
آقای احمدی علاوه نمود که زنان خبرنگاران بخاطر ترس و نگرانی از خشونت طالبان حتی در روز آزادی مطبوعات با نام های مستعار با رسانه های بیرونی مصاحبه میکنند و از وضعیت زنان گزارش میدهند.
انیسه شهید یکی از خبرنگاران معروف افغانستان که با آمدن طالبان به کشورهای خارجی پناهنده شده درین کنفرانس گفت که وی هیچ گاهی تصور حاکمیت دوبارهی طالبان را نداشت که منجر به مرگ آزادی بیان و رسانه ها در افغانستان شده است.
“ما متاسفانه امسال در روزجهانی آزادی مطبوعات در سوگ از دست دادن آزادی بیان و مطبوعات در افغانستان نشستیم، گروه طالبان یک روز پس از حاکمیت شان در افغانستان دروزاهی تلویزیون ملی را به روی زنان بسته کرد و خبرنگاران تحت سلطهی طالبان اجازهی پوشش هر خبر و گزارش را ندارند و همچنان هیچ شهروندی تحت حاکمیت طالبان حق اعتراض را ندارد.”
وی همچنان میگوید که افراد طالبان بدون درنظرداشت قوانین با سلاح و تفنگ وارد اتاق های خبری رسانه ها میشود و کارمندان رسانهای را به جرم نوشتن خبر و گزارش با خود میبرند و پس از شکنجه ی زیاد آزاد میکنند.
به گفتهی خانم شهید مقامات طالبان با زنان خبرنگار مصاحبه نمیکند و در برنامه های تلویزیونی که مجری آن زنان باشند شرکت نمیکنند.
درهمین حال مکیه منیر یکی از روزنامه نگاران زن در افغانستان درین کنفرانس گفت که طالبان محتوای نشراتی رسانه ها را به نفع خود تغیر دادند و خبرها و گزارشها و حتی برنامه های تلویزیونی را فلتر میکنند و سپس اجازهی نشر میدهند.
خانم منیر معتقد است که زیر سلطهی طالبان آزادی بیان و آزادی مطبوعاتی وجود ندارد و شبکه های اجتماعی جای مطبوعات آزاد را پر کرده است.
خانم منیر همچنان با اشاره به محاکمهی خالد قادری یکی از نویسندگان افغانستانی گفت که اکنون شهروندان افغانستان در فضای مجازی هم حق ابراز نظر و عقیده را ندارند زیرا طالبان مخالفین شان را به حرم نوشتن و ابراز نظر در بند میکشد و محاکمه میکند.
درهمین حال حمیرا ثاقب مسوول خبرگزاری زنان افغانستان با قدر دانی از فعالیت های خبرنگاران زن زیر سلطهی طالبان برای حفظ دستاوردهای زنان خبرنگار قدر دانی نموده و افزود که بعدواز حاکمیت طالبان از نقطهی افغانستان که صدای اعتراض و نخالفت بر علیه طالبان بلند شده است صدای زنان افغانستان بوده است اما حکومت سرپرست طالبان همواره این صداها را سرکوب کرده است.
وی با اشاره به فعالیت های اعتراضی زنان معترض در خیابان های کابل گفت:
” زنان افغانستان امروز اجازه ندادند که معامله گران تاریخ یک بار دیگر بر جسد زنان به معامله بنشینند و زنان را به زور در کنج خانه دفن کنند، خبرنگاران گمنام و شجاع مسولیت خود دانسته و ظلمی که بر مردم افغانستان روا داشته میشود را روایت میکنند.”
خانم ثاقب علاوه نمود که وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان به رسانه های فعال در حوزهی مسایل زنان تحت حاکمیت شان اجازهی فعالیت نداده است ازینرو اکثر خبرنگاران گمنام و بی هویت فعالیت رسانهای میکنند تا وضعیت زنان و کودکان را پوشش دهند و محرومیت و مظلومیت این روزهای افغانستان را روایت کنند.
اشتراک کنندگان این کنفرانس از خبرنگاران افغانستان مقیم خارج از کشور خواستند که برای یک تغیر سیاسی در افغانستان جامعه جهانی و دیگر جهانیان را به چالش بکشد تا دیگر اینگونه خبرنگاران با دست و بال بسته به تماشای مرگ آزادی بیان و آزادی مطبوعات ننشینند.
به باور اشتراک کنندهگان این کنفرانس تنها راه عبور ازین بحران، ایجاد یک تغیر سیاسی در ساختار حکومت افغانستان است.
Latifa Sadat Mosavi