جلف بودن و لچکی با شاد بودن و برنامه طنز فرق دارد
جلف بودن و لچکی با شاد بودن و برنامه طنز فرق دارد

برنامه های تفریحی و سرگرم کننده رسانه ها را شاید بتوان یکی از پرطرفدارترین برنامه ها در سطح کشور دانست؛ با اینکه این برنامه ها برای تفریح و سرگرمی تولید می شوند و در بین برنامه های متنوع و رنگارنگ تلویزیونی بیشترین هواداران را به خود اختصاص می دهند اما خالی از نقد و انتقاد […]

برنامه های تفریحی و سرگرم کننده رسانه ها را شاید بتوان یکی از پرطرفدارترین برنامه ها در سطح کشور دانست؛ با اینکه این برنامه ها برای تفریح و سرگرمی تولید می شوند و در بین برنامه های متنوع و رنگارنگ تلویزیونی بیشترین هواداران را به خود اختصاص می دهند اما خالی از نقد و انتقاد هم نیستند و در بین مردم هم منتقدین خود را دارند.
علی النقی امینی یکی از نویسندگان و شاعران کشور در رابطه با برنامه عید با سیر متین نقد بسیار جالب و البته پر مفهومی را ارایه کرده که در صفحات اجتماعی با واکنش های جالبی روبرو شده و دیده می شود که تعداد زیادی از شهروندان روی رفتار گردانندگان برنامه های تفریحی نقد دارند که البته تا هنوز به گوش خود این رسانه ها نرسیده است.
آقای امینی در این مورد نوشته: «پسرم روی برنامه ״عید با سیر״ از تلویزیون طلوع کلیک کرد. در این برنامه سیر متین سه مهمان داشت، یک خانم بایسکل ران و دو نفر ورزشکار مرد. از ابتدای برنامه تا لحظه ی که تحمل توانستم ببینم، سیر متین با خانم مهمانش برخورد غیر انسانی و توهین آمیز داشت.
برخورد سیر متین مصداق زن ستیزی، زن آزاری، تبعیض جنسیتی، خودبرتربینی و برخورد ابزاری با زن بودو تقریبا در طول برنامه، گرداننده هیچ فرصتی را برای ابراز شهوت، آزار و توهین به این خانم از دست نداد.
بعد از این خانم، مهدی فرخ آوازخوان جوان هم به نرخ روز توسط مجری بیاب شد. شاید اگر خانم ورزشکار واقعا نمی دانست چه عکس العمل مناسبی نشان دهد،‌ تحمل وضعیت برای فرخ را صرفا شهرت طلبی و ترس از قرار گرفتن در لیست سیاه تلویزیون طلوع توجیه می کرد.
سیر متین باید از این دو مهمانش رسما معذرت بخواهد. جلف بودن و لچکی با شاد بودن و برنامه طنز فرق دارد.
امثال سیر متین و قسیم ابراهیمی نقطه زوال فرهنگ گویندگی و تبلور بی مایه ترین کاراکترهای پس کوچه هاست. این جلف بازی ها سوق ذهنی مردم را به سمت طالبانیزم و تحجرگرایی زمینه سازی نموده و پرورش می دهد.
همه ما در قبال گفتار و کردارمان مسئولیم. نوعیت برنامه خطای فرهنگی را توجیه نمی کند. کارمندان زن در طلوع باید بیش از همه به این برخوردها اعتراض کنند».
امین ناصر یکی از دیگر از شهروندان در رابطه با نوشته علی نقی امینی نوشته: «علی جان ما هم این برنامه را دیدیم. اتفاقا حسی شبیه برایمان رخ داد. اما، درد در کجاست؟ درد در این است که مراجع مربوطه هیچ عکس العملی را انجام نداده اند و نمی دهند. طلوع به عنوان ناشر این برنامه این ملاحظات را در نظر ندارد و یا بهتر است بگویم نمی گیرد. ارگان های دولتی که اساسا باید مدافع حقوق شهروندان اش باشد، خوابیده است. بناهای حقوق بشر غیردولتی تا پروژه ای در زمینه انتقاد این مورد نگیرند دهن باز نمی کنند. عوام هم هر چه از چوکات تلویزیون به نشر رسد با دو دست در سینه صحت اش را می پذیرند. نتیجه: زنی که محکوم معمول است باز هم برای خنداندن برنامه شب عید بی حرمت و بی عزت و توهین می شود».
محمد فصیحی شهروند دیگری است که در رابطه با این نوشته نظر خود را این گونه بیان کرده: «فقط تلویزیون طلوع نیست، دقت کنید در هر برنامه ای در هر تلویزیون افغانستان از خانم ها به صورت ابزاری استفاده می شود از قسیم گرفته تا مختار لشکری. در یک برنامه وقتی دو مهمان یکی مرد و دیگری زن باشد حتی لحن مجری در هنگام حرف زدن با زن عوض می شود و بعضی وقت ها حتی می توانیم وجود شهوت را در لحن شان ببینیم و جالب است که فکر می کنند همین آزادی است و همین برابری حقوق زن و مرد است. مردم هم بی سواد فکر می کنند اجرا یعنی همین».
محبوبه واحدی نیز در این رابطه نوشته: «اعصاب من هم اکثر اوقات شدیدا به هم می ریزد. متاسفانه دور باطل زدن اینها را تنها می توانیم تحمل کنیم چون این برنامه ها به دنبال بالا بردن سطح شعور جامعه نیست و تنها برای ریشخندی و جذب مخاطب های خودشان است که البته متأسفانه موفق هم بوده اند».
به هر صورت نظارت و کنترل بر محتویات تولیدات رسانه ها از جمله مواردی است که باید مورد توجه وزارت اطلاعات و فرهنگ و نهادهای مربوطه قرار بگیرد اما تا جایی که دیده می شود تفسیر درستی از آزادی بیان در برنامه های تفریحی و سرگرم کننده نمی شود و با تفسیر نادرستی که از آن می شود صدمه جدی و واقعی به شخصیت و هویت زن می شود و ترویج کننده آزارها و اذیت های لفظی و رفتاری علیه زنان است.