افغانستان طی سال های متمادی شاهد نبرد های رویاروی گروه های دهشت افگن در بخش های از کشور بوده است، در حال حاضر که گفت گو های صلح بین دو گروه ( جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان) جریان دارد، جنگ جویان طالب تحرکات و حملات رویاروی خصمانه ای شان را در مقابل نیروهای دفاعی و […]
افغانستان طی سال های متمادی شاهد نبرد های رویاروی گروه های دهشت افگن در بخش های از کشور بوده است، در حال حاضر که گفت گو های صلح بین دو گروه ( جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان) جریان دارد، جنگ جویان طالب تحرکات و حملات رویاروی خصمانه ای شان را در مقابل نیروهای دفاعی و نظامی کشور بر علیه خاک این کشور شدت بخشیده اند، گروه های جنگجو حملات شان را در نقاط مختلف کشور به راه انداخته اند که روزانه چندین ولسوالی را با تمامی تجهیزات و امکانات آن از سلطه دولت بیرون می کنند. ولسوالی های زیادی در ولایت های افغانستان از کنترول دولت بیرون شده اند که از آن جمله بغلان، بدخشان و کندز در شمال، قندهار، هلمند و ارزگان در جنوب و شماری از ولایت‌های شرقی کشور می باشد. با مبارزه وجانفشانی های نیرو های دفاعی و امنیتی برخی از ولسوالی ها دوباره از کنترول طالبان خارج شده است اما با آن هم این رویاروی ها خسارات و زیان های زیادی به باشنده گان ولسوالی ها به خصوص زنان و اطفال وارد کرده است از این سبب مردم به ستوه آمده و علیه جنگ جویان بسیج شده اند، زنان و مردان در برخی از ولایت های افغانستان گروه های را تشکیل داده اند و علیه هراس افگنان خیزش های مردمی را به راه انداخته اند.
بسیج شدن مردم به طور عملی و هم صدا شدن آنان از طریق صفحات مجازی به نشانه ای حمایت از نیرو های کشور سبب مورال بخشیدن به آنان است که از این طریق به دشمن این پیام را می دهند که مردم این سرزمین آماده دفاع از این خاک هستند، در این مقطع حساس زمانی نیروهای امنیتی بیشتر از هر زمانی به حمایت مردم نیازمند هستند. کاربران صفحات مجازی با نوشتن متون انگیزشی و نشر عکس های نیرو های دفاعی وامنیتی در صفحات اجتماعی شان به منظور تشویق و ترغیب آنان علیه دشمن عکس العمل نشان دادند. چنان که عارفه پیکار یک تن از اساتید دانشگاه در صفحه فیسبوک اش در بخشی از سخنان خود نگاشته است که « بسیج مردمی علیه گروه طالبان در دفاع از نیروهای امنیتی و مردم ، پیام واضح به جهان و طالبان دارد. اینکه مردم مخالف امارت طالبانی اند اما با تجربه مسلح سازی در دهه هفتاد این مسوولیت نهادهای امنیتی و همه ماست تا حامیان نیروهای امنیتی علیه طالب را در چارچوب نهادهای امنیتی تشویق به پیوستن نماییم. برنامه اردوی منطقه ای مناسب ترین راهکار برای جلب نیروهای خیزش مردمی برای عملکرد قانونمند است، در جنگ روانی به شعار هر قلم یک تفنگ باور داریم و به زودی کمپاین حمایت از نیروهای امنیتی از سوی زنان راه اندازی خواهد شد». برای دفاع از خاک و مردم کشور تنها مردان نه بلکه زنان با شهامت نیز علیه دهشت افگنان بلند شده و سلاح گرفته اند، ایستادگی زنان در برابر حملات دشمن حمایت های را از سوی کاربران صفحات مجازی نیز در پی داشت به گونه مثال: سلیمه مزاری تنها زن ولسوال در ولایت بلخ است که از چهار سال به این سو به سمت ولسوال چارکنت ولایت بلخ ایفای وظیفه می کند. وی همواره در خط نخست جنگ درکنار سربازانش سلاح برداشته است و با گروه های هراس افگن تروریست به طور رویاروی درگیر بوده است. سلیمه مزاری ولسوال ولسوالی چهارکنت به محافظانش گفته است تا زنده بودم میجنگم اگر هم شما شاهد به دست افتادنم به دست طالبان شدید، آن زمان مرا با مرمی تیر بارانم کنید مرگ با عزت بهتر است تا زندگی در ذلت.
از این سبب ناهید فرید عضو مجلس نماینده گان در صفحه اش نوشته است «زنی در بلندا های بلخ علیه دشمنِ انسانیت می‌رزمند و هم‌نوعان‌اش از چنگال هیولای تروریسم می‌رهاند».
محمد الهام نیز در صفحه فیسبوکش نوشته است که« شجاعت و ایستادگی؛ به جنسیت بستگی ندارد همین که در برابر ظالم جرات کردی بایستی؛ کافیست سلیمه مزاری؛ الگوی خوب برای دفاع، پایمردی وایستادگی در برابر ظلم و توحش است
او چندمین بار است که در صف مقدم نبرد در کنار سربازانش سِلاح برداشته و نگذاشته بربریت و وحشی گری در مناطق شان حکم فرما شوند»
شکریه رحیمی یکی دیگر از کاربران صفحات مجازی نیز نوشته است که« سلیمه مزاری نمونه بارز از درایت و قدرت مدیریتی زنان حتی در اوضاع بحرانی است در حالیکه ولسوالی های اطراف منطقه تحت اداره او سقوط کرده بود او با مدیریت بحران و سخت کوشی با تمام قوا در کنار نیروهای دفاعی از سقوط ولسوالی جلوگیری کرد. درود به تمام شیرزنان افغانستان که با وجود تمام محرومیت ها و سرکوب های تاریخی؛ با اندک فرصت یافتن با ثابت کردن توانایی های خود، مشت محکم به دهان مردسالاران متعصب و کور زده اند».
این در حالیست که صد ها تن زنان ولایت جوزجان نیز از نقاط مختلف این ولایت به مرکز جوزجان آمده و بخاطر مقابله با دشمن سلاح گرفته و گفته اند که برای دفاع از جوزجان از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند، آنان به این باور هستند که دفاع از وطن، مردم و منافع ملی کشور تعلق به مرد و زن ندارد و باید همه با هم بسیج شوند. دفاع از مردم و خاک کشور وجیبه ملی تمامی افغان ها می باشد زنان و مردان در این مقطع زمانی دوشادوش نیرو های دفاعی کشور ایستاد شدن و برای دفع حملات دشمن جانفشانی می کنند، آن عده ی که توانایی برداشتن سلاح در برابر دشمن را داشتند سلاح گرفته اند و عده ای دیگر با قلم شان در برابر هراس افگنان نوشتند و از نیرو های امنیتی و دفاعی کشور شان دفاع کردند. بزرگان احزاب و رهبران پیشین جهادی نیز به دنبال گسترش حملات طالبان و سقوط پی در پی ولسوالی ها در ولایات افغانستان گرد هم آمده اند و در برابر جنگ جویان بسیج شده اند.
