اکثریت مردم در افغانستان بیشترین حصه ای از زمان شان را صرف تماشای تلویزیون کرده و از طریق رسانه ها تغذیه اطلاعات می کنند بیشترین اعتماد مردم روی رسانه ها است و بدون شک که تاثیر گذاری شدیدی روی روال زندگی مردم گذاشته است و گاه این تاثیر پذیری طوری در زندگی ما رخنه می […]
اکثریت مردم در افغانستان بیشترین حصه ای از زمان شان را صرف تماشای تلویزیون کرده و از طریق رسانه ها تغذیه اطلاعات می کنند بیشترین اعتماد مردم روی رسانه ها است و بدون شک که تاثیر گذاری شدیدی روی روال زندگی مردم گذاشته است و گاه این تاثیر پذیری طوری در زندگی ما رخنه می کند که در ساخت فرهنگ اجتماعی مردم ملموس است. رسانه ها در افغانستان نسبت به سایر کشور ها از آزادی بیشتری برخوردار هستند، و انواع رسانه ها از قبیل رسانه های چاپی، صوتی، و تصویری فعالیت می کنند.
مخاطبان رسانه ها روزمره شاهد صحنه های متعددی چون؛ (خشونت، تبلیغات، هنر و فرهنگ، و فقر) هستند که هر کدام روی رفتار و افکار عموم تاثیرگذاشته است. در همین حال که افغانستان و سایر کشور های اسلامی در آستانه ماه رمضان ماه ضیافت الهی و ماه نزول قرآن (کتاب رهنمای بشر) قرار دارند و همواره تلاش می کنند که با استفاده از این ماه از اعمال ناپسندی که در طول زندگی شان انجام داده اند استغفار کنند و به کار ها و اعمال نیک و پسندیده رو بیاورند که از آن جمله هم صدقه دادن می باشد.
رسانه های دیداری و شنیداری در افغانستان نیز از نشر برنامه های که خلاف روحیه و اخلاق اسلامی است برای حفظ حرمت این ماه و مردم متدین پرهیز نموده اند و بیشتر برنامه های شان در مغایر با احکام اسلامی و رمضانی را نشرو پخش می کنند و برخی از این برنامه ها سبب می شوند که مردم و سرمایه داران از شرایط بد اقتصادی همنوعان شان آگاه شده و در صورت لزوم اگر توان همکاری را داشته باشند برای هموطنان شان دریع نکنند.
به گونه مثال تلویزیون جهانی طلوع در ماه مبارک رمضان زمان نشر سریال های پر بیننده اش را به برنامه افطاری اختصاص داده است، برنامه افطاری تلویزیون طلوع که سالهای متمادی در ایام ماه مبارک رمضان نشر می شود یکی از پر بیننده ترین برنامه های این ماه در تلویزیون طلوع است که بیننده های زیادی از طبقات مختلفی را از داخل و خارج از کشور با خود دارد.
در این برنامه کمک کننده های دایمی نیز هستند که هر شب در جریان ماه مبارک رمضان به خانواده های بی بضاعت مبلغ مشخصی را کمک می کنند و همچنان بنیاد های خیریه، روسای کمپنی های انترنشنل، نماینده گان مجلس، بیننده های خارج از کشور، اتاق تجارت های بین المللی، و باشنده های افغانستان هر شب مبلغ های متفاوتی را برای نیازمندان در برنامه افطاری کمک می کنند.
در این برنامه هر شب از خانواده های بی بضاعت دعوت می شود تا بیننده ها و کمک کننده ها داستان وضعیت رقت بار زندگی آنان را شاهد باشند و بیننده های تلویزیون، سرمایه داران، تاجران وکسانی که در داخل و بیرون از کشور بیننده این برنامه هستند به اندازه توان شان به خانواده های بی بضاعت کمک کنند که این جهت این برنامه(افطاری)، برنامه خوبی برای کمک به فقرا و نیازمندان می باشد.
در یکی از برنامه های افطاری زنی دعوت شده بود که مادر سه طفل است و با وجود این که از وضعیت بدی اقتصادی قرار دارد سه کودک دارد که همزمان هر سه کودک این زن به سرطان خون مبتلا هستند، و مدینه هیچ راه هزینه ای برای درمان کودکانش ندارد.
مدینه از سوی تلویزیون طلوع به برنامه افطاری دعوت شد و با اشک و بغض از داستان زندگی و مریضی کودکانش صحبت کرد و گفت که برای تداوی کودکانش هیچ پولی ندارد و به همین دلیل هیچ گامی برای تداوی کودکانش برنداشته است. در این برهه زمانی که مدینه بیش از هر چیزی دیگری به تداوی کودکانش نیاز داشت برنامه افطاری دریچه ای شد تا این که مدینه از سوی کمک کننده ها یاری شود و بتواند که تداوی کودکانش را آغاز کند و زندگی بهتری داشته باشد.
در اکثریت موارد دختران و زنان که مصروفیت خارج از امورات خانه ندارد و به محض تمام کردن کار ها و امورات روزانه ای منزل شان پای تلویزیون نشسته و برای رفع خسته گی های روزمره و تفریح روح و روان شان، برنامه های شبکه های تلویزیونی را تعقیب کرده و زمان شان را صرف تماشای تلویزیون می کنند. اما در بسیاری از موارد بزرگان، سران کشور، تاجران و سرمایه گذاران، و کسانی که خارج از کشور زندگی می کنند، نیز در اوقات فراغت شان به رسانه ها رجوع کرده و از این آدرس تغذیه اطلاعات می کنند و به همین وسیله از رویداد ها، فرهنگ ها، اتفاقات اوضاع امنیتی و اقتصادی که در داخل و خارج از کشور اتفاق می افتد آگاهی حاصل می کنند. در عصرکنونی نیاز مندی های مردم به اطلاعات بیشتر است و اکثریت تصمیم گیری های روزمره آنها با اطلاعات که از رسانه ها می گیرند گره خورده است، طوریکه که اگر رسانه ها نمی بود ممکن از اوضاع و حال احوال کسانی که نیازمند کمک هستند با خبر نمی شدند
