زنان افغان همه قهرمانند بخصوص کسانیکه بادست خالی در برابر یک گروه کم فکر ایستادگی مکنند
زنان افغان همه قهرمانند بخصوص کسانیکه بادست خالی در برابر یک گروه کم فکر ایستادگی مکنند

با آنکه اکثر مردم با شما شناخت دارند باز هم میخواهیم یک معرفی کلی از خود برای مخاطبان ما داشته باشید؟ ریحانه رسولی هستم در سال ۱۳۶۹ در شهر مزار شریف تولد شدیم در سال ۱۳۸۹ از لسیه ستاره شهر مزار شریف فارغ و رشته اقتصاد را در موسسه تحصیلات عالی راه سعادت در شهر […]

با آنکه اکثر مردم با شما شناخت دارند باز هم میخواهیم یک معرفی کلی از خود برای مخاطبان ما داشته باشید؟
ریحانه رسولی هستم در سال ۱۳۶۹ در شهر مزار شریف تولد شدیم در سال ۱۳۸۹ از لسیه ستاره شهر مزار شریف فارغ و رشته اقتصاد را در موسسه تحصیلات عالی راه سعادت در شهر مزار شریف به اتمام رسانیده ام .
در سال ۱۳۹۱ نظر به شوق و علاقه که به رسانه  داشتم فعالیت های رسانه یی خود  را از رادیو تلویزیون ملی بلخ آغاز نموده و بعد از مدت چند ماه همکاری خود را با رسانه آریانا بلخ به صفت گوینده خبر و گزارشگر ادامه دادم.
در سال ۲۰۱۶ در پهلوی کار رسانه یی همکاری خود را با کمیته مصوونیت خبرنگاران افغان به صفت مسوول بانوان این نهاد در شمال آغاز کردم و مدت چندین سال این همکاری ادامه داشت.
در پهلوی کار های رسانه یی در برخی نهاد ها برای آگاهی زنان از حقوق شان نیز فعالیت نموده ام
من مادر دو فرزند هستم و در حال حاضر در کشور ترکیه با خانواده ام زندگی میکنم.
شما در چی شرایطی تحصیل کردید؟ چالش های سد راه تعلیم و تعصیل شما چی بود؟

ما در شرایط نسبتا بهتری تحصیلات خود را آغاز و به پایان رسانیده ام در آن زمان هیچ ممانعت برای تحصیل دختران وجود نداشت و این قشر دوشا دوش براداران خود در اوقات مختلف به درس خود ادامه میدادند و درب دانشگاه ها برای همه بخصوص کسانیکه از طرف روز کار میکردند در شب فراهم بود و همه با علاقمندی خاص تحصیل میکردند و من نیز مانند هزاران دختر دیگر شرایط بهتری تحصیلی را سپری کرده ام.

با کدام انگیزه وارد دنیای رسانه شدید؟

من با یک انگیزه خاص و با شوق و علاقه که در رسانه داشتم این رشته را به پیش بردم و تا زمانیکه نسبت مشکلات افغانستان را ترک کردم با عشق مسلک خود را به پیش بردم .

شما در زندگی از کی الگو گرفتید و راز موفقیت شما در چی است؟ و آیا در زندگی تجربه شکست داشته اید؟

بهترین الگو من در زندگی مادرم است او با آنکه بنابر مشکلات زمان خودش تحصیل نکرده اما همواره مانند یک کوه در کنارم ایستاده و پا به پای من برای تحقق آروز هایم جنگید.
من با داشتن چنین مادری افتخار میکنم.راز موفقیت از دوستم بخصوص فریده امنیتی خبرنگار شجاع افغانستان که هیچ گاهی در مقابل مشکلات سر خم نمیکند و همیشه با سختی ها مبارزه میکند بعد از مادر او قهرمان زندگی من است .
انسان که در کار و زندگی شکست نخورد هیچگاهی به موفقیت دست پیدا نمیکند من بار ها در مقابل مشکلات کم آوردم و شکست خوردم اما آموختم که چگونه مبارزه کنم و به پیروزی برسم این شکست ها مرا قوی ساخته است.

آمدن طالبان چی تاثیری روی زندگی شکا داشت فعلا شما در چی شرایطی زندگی میکنید؟ و به نظر شما آیا گروه طالبان توانایی شگوفا کردن استعداد های نسل جوان افغانستان را دارد؟

آمدن طالبان که هیچگاهی پیشبینی نمیشد واقعا همه چیز را دیگرگون ساخت از بخش های اقتصادی گرفته تا فعالیت های زنان .
من به کشور دیگر دریک شرایط بهتری زندگی میکنند اما میدانم که زنان افغانستان چه زجر را میکشند.
در زیر سلطه یک گروه جاهل زندگی کردند خودش مرگ تدریجی است برای همه مردم بخصوص زنان
گروه طالبان یک  گروه جاهل هستند که زنان را حق مدنی شان محروم کردند و نگذارند که کار و تحصیل نمایند و درهای مکاتب و دانشگاه ها را به روی دختران افغان بستند .
آنان را وسیله خوبی بخاطر بقای قدرت خود ساختند. این گروه هیچگاهی تغیر نکرده و نخواهند کرد و دست از جرم و جنایت برنخواهند داشت .
در حال حاضر شرایط زنان بدتر از آنچه در افغانستان است که تصور اش را نمایم .
این گروه در هیچ شرایط نمیتوانند باعث شگوفایی استعداد ها شوند بل آمدن آنان به افغانستان باعث شد که جوانان بیشتر تحصیل کرده افغانستان را ترک کنند و یا هم دست به کار های شاقه بزنند .

دلیل مهاجرت شما چی بود و چگونه افغانستان را ترک کردید؟

هیچ کسی از سر شوق خانه و کاشانه اش را ترک کرده در جای دیگر نمیخواهد زندگی کند بل مشکلات و حوادث مجبورمیکند که سفر ناخواسته را در پیش گیرد و زندگی را مهاجرت را تجربه کند .
من نیز مانند هزاران افغان دیگر مشکلات مجبورم ساخت وطنم را ترک کنم.

بزرگترین آرزوی شما چیست؟

آروز دارم روز برسد افغانستان به یک صلح برسد و همه دوباره به آغوش وطن برگردیم و این گروه جنایت کار و مزدور بیگانه گان از افغانستان بروند و درب مکاتب به روی دختران افغان که حق شان است باز شوند و افغانستان دوباره به شگوفایی برسد.

پیام شما به دیگر زنان افغانستان چیست؟

زنان افغان همه قهرمانند بخصوص کسانیکه بادست خالی در برابر یک گروه کم فکر ایستادگی مکنند و در خیابان ها بخاطر تحقق خواسته های شان می برآیند من صرف برای شان صبر استقامت میخواهم .پیام من برای جهانیان است که این همه قربانی و فدا کاری های مردم افغانستان را نادیده نگیرند و گروه طالبان را به رسمیت نشاسند.
شما در این اواخر وضعیت زنان افغانستان را تحت سلطه ای طالبان چگونه ارزیابی میکنید؟ و راه حل پیشنهادی شما برای بهبود وضعیت زنان و دسترسی به حقوق اساسی شان چیست؟

همه ما میدانیم زنان افغان در حال حاضر در وضعیت خوبی نیست و گروه طالبان در این شرایط هر بلای را که خواسته باشند بالای مردم بخصوص زنان افغانستان میاورند و هیچگاهی این جنایت شان رسانه یی نمیشود چون این گروه تمامی رسانه ها را در اختیار دارند و نمیگذارند تا پرده از روی جنایات شان برداشته شود. مردم بخصوص زنان افغان نه میبخشند و نه فراموش میکنند کسانی را که آنان را در چنین وضعیت قرار داده اند .
یگانه راه حل کار آمد این است که گروه طالبان نباید به رسمیت شناخته شوند چون در این چند ماه حکومت شان از هیچگونه جنایت بشری دریغ نکرده اند و هر چه دل شان خواسته انجام دادند.

مصاحبه کننده: نسیمه “رونق”