زنده ماندن در این روزها خود نوعی مبارزه است!
زنده ماندن در این روزها خود نوعی مبارزه است!

نویسنده: بتول سید حیدری درباره تحلیل تظاهرات زنان افغانستان و آسیب شناسی چگونگی و چرایی مطالبات زنان در سهیم شدن و دریافت حق مشارکت سیاسی و نقد مطالبات دیگرشان از حکومت امارت تا زمانیکه در کنار این زنان و زیر بیرق امارت نیستید و دغدغه ها، ترس ها، تشویش ها و فشار اقتصادیی که روی […]

نویسنده: بتول سید حیدری
درباره تحلیل تظاهرات زنان افغانستان و آسیب شناسی چگونگی و چرایی مطالبات زنان در سهیم شدن و دریافت حق مشارکت سیاسی و نقد مطالبات دیگرشان از حکومت امارت تا زمانیکه در کنار این زنان و زیر بیرق امارت نیستید و دغدغه ها، ترس ها، تشویش ها و فشار اقتصادیی که روی خودشان و خانواده های شان حاکم است را از نزدیک لمس نکرده اید، از جانب شماها که در جغرافیایی دیگر نفس می کشید، هرگونه برچسب زدن های زن ستیزانه به همجنسهای خودتان هرگز پذیرفته شده نیست.

زنان افغانستان در دهم اکتبر به اعتراضات شان علیه حکومت طالبان مبنی بر نادیده گرفتن حقوق زنان ادامه دادند

به تمام زنانیکه کشور را ترک کردند تا جان خود را نجات دهند، به تمام زنانیکه اینجا ماندند تا صدای زنان دیگر شوند، به تمام زنانیکه همراهی و همدلی با زنان افغانستان را در ممالک دیگر به خیابان ها کشاندند و فریاد این زنان در بند مانده شدند، به تمام زنانیکه حتی اگر برای کیس، ویزا و رفتن؛ شلاق طالب را به جان خریدند تا جهان چهره ی دیگر از طالب را ببیند، به تمام زنانی که برای حفظ جان خودشان میدان حق طلبی را ترک کردند و به ولایات و دور دست ها پنهان شدند؛ به تمام زنانیکه شهامت می کنند در رسانه های داخلی ظاهر می شوند حتی اگر ادبیات گفتاری فمنیستی ندارند ولی موجودیت زن را با حضور خودشان به حاکمیت امارت با اعتراض نشان می دهند؛ سرتعظیم فرود می آوریم و درود می فرستیم.
شرایط فعلی افغانستان به گونه ای است که باید تمام مردم خصوص زنان با هر تفکر، هر پوشش و هرعقیده ای و هر بگراندی که در گذشته داشته اند؛ کنار همدیگر و با هم باشند، هرگونه تقابل و رویارویی، لیبل زدن و سم پاشی فقط فضای دادخواهی ها را به انحراف می کشاند و منفعت این نفاق و تضاد فقط به حکومت های خودکامه و مستبد که عامل این تشدد و فروپاشی اند؛ می رسد.