در جامعه سنتی که بسیاری از خانواده ها ننگ می دانند کار کردن زنان را در بیرون از خانه و آنان را در خانه محدود کرده اند، شجاعت و سنت شکنی مینا رضایی الهامی است برای زنان که انگیزه بگیرند و دارای استقلال مالی باشند. مینا رضایی مالک سمپل کافه که مدت سه سال می […]
در جامعه سنتی که بسیاری از خانواده ها ننگ می دانند کار کردن زنان را در بیرون از خانه و آنان را در خانه محدود کرده اند، شجاعت و سنت شکنی مینا رضایی الهامی است برای زنان که انگیزه بگیرند و دارای استقلال مالی باشند.
مینا رضایی مالک سمپل کافه که مدت سه سال می شود که با هزینه اندکی یک کافه یی را ایجاد کرده است و به باور خودش از این که می خواست کار وبار شخصی داشته باشد انگیزه یی شده است برای ایجاد یک تجارت کوچک، خانم رضایی به این باور است که برای داشتن یک تجارت مهم نیست که پول زیادی داشته باشیم« ما می توانیم از یک جای بسیار کم شروع کنیم اما آنچه مهم است داشتن جسارت، پشت کار، تلاش و وقت گذاشتن به کار تجارت است که باید صبر داشته باشیم و این موارد را رعایت کنیم بدون شک در بلند مدت به اهداف خود میرسیم».
خانم رضایی گفت:«در ابتدای کارمن با مبلغ ۵۰ هزار افغانی سرمایه داشتم که با همین سرمایه شروع به کار کردم و آهسته آهسته سرمایه ام رونق گرفته و کارو بار تجارتی ام گسترش پیدا کرد».رضایی با پذیرفتن این که راه اندازی کار های تجارتی در نخست مشکلات و چالش های را دارد اما به این باور است که« زمانی که یک کار را آغاز می کنیم ناگذیرهستیم که دو یا سه سال صبر کنیم تا این که کار و بار در بازار جا بیفته و به سود دهی برسد، باید پول کافی داشته باشیم که تجارت خود را سپورت(حمایت مالی) کنیم چون؛ راه اندازی یک تجارت کار پر چالش است».
رقابت کردن در یک بازار که رقیب ها زیاد است کار پر چالش است و درجامعه سنتی که همیشه تمرکز روی زن ها بوده که کار نکنند و در خانه باشند اما زنان همیشه کوشش کردند که با تک تک چالش ها و مشکلات مبارزه کنند.
بنابر گفته های خانم مینا رضایی دراین عصر زمان برخورد های مردم نسبت به کار زنان به طور نسبی تغییر کرده است حالا مردم کم کم کار کردن زنان را می پذیرند و سطح فرهنگی جامعه نسبت به گذشته تا اندازه بلند رفته است، یک قسمتی از جامعه به کار زنان دیدگاه مثبت دارند اما اکثریت آنها مناسب نمی دانند. در سمپل کافه قسمی که دیده می شود بیشترمشتری ها خانم ها، دانشجویان، هنرمندان هستند و بیشتر طبقه سنی بین۱۸ الی ۴۰ ساله هستند که به کافه رفت و آمد دارند. دختران که در کافه برای صرف غذای چاشت و یا صرف صبحانه می آیند سمپل کافه را مکان مصون و آرام بخش یافته اند، آن گونه که دیده شد دختران و پسران در یک فضای پر از آرامش کنارهم نشسته و گفت و شنود می کنند دختران که در دور آن میز نشسته اند دیگر نگران افتیدن چادر بر روی شانه های شان نیستند. در گوشه ای از این کافه تخته یی توجه ام را جلب کرد که مزین بود با کاغذ های رنگارنگی که دست نویس مشتریان سمپل کافه در آن بود؛مینا گفت مشتریان سمپل کافه هر آنچه که دوست داشتن مثل شعر، سوال، نقد ونظر، خاطرات جالب و از لحظاتی که در کافه سپری کردند را با به گونه فشرده و کوتاه روی کاغد نوشتند و درتخته یی که در کنار درب ورودی کافه گذاشته شده است به جا مانده اند.
در دیوارهای سمپل کافه آثاری از نقاشی ها و صنایع دستی دیده می شد که به آسانی می توان تشخیص داد که این تولیدات و فرآورده های زنان است مینا بخاطر حمایت از زنان و دخترانی که صنایع دستی و کار های هنری دارند تولیدات شان را در کافه به نمایش می گذارد تا این که توجه مشتریان جلب شود وبرای آن ها منبع درآمدی شود وی از این کار سهم ناچیزی برای خود نیز اخاذی می کند.
مینا دوست دارد که کافه اش روز به روز گسترش پیدا کند اما در عین حال نگران اوضاع بد امنیتی کشور است که می گوید دراین اوضاع نمی تواند که برای آینده سمپل کافه پلان و یا برنامه ریزی داشته باشد.
برای مینا جای خوشبختی است که یک تجارت را با سرمایه کمتری آغاز کرد و همان سرمایه گذاری کوچک روز به روز گسترش یافته و آن مکان کوچک سمپل کافه به جای بزرگتری تبدیل شده است واز این که نتیجه زحمات تلاش ها و پشت کارش را در رونق یافتن کافه اش می بیند ابراز خوشحالی می کند و می گوید حالا سمپل کافه جایگاه خود را در بازار پیدا کرده است و مشتری های خود را در بازار دارد. هر تجارت پستی ها و بلندی های خود را دارد یکی از دوران های که برای اکثر تجار ها دوران تلخی بود دوران کرونا بود که تمام تجارت ها بسته بودند و تاجران در دوراهی قرار داشتند و نمی دانستند که اگر ویروس کرونا شیوع پیدا کند و گسترده شود با این مصارف چه کار کنند مینا رضایی گفت که « بعد از یک دوره تلخ کرونا که از لحاظ اقتصادی ضربه بزرگی خوردیم اما خوشبختانه بعد از سه ماه دوباره شروع به کار کردیم».
