«درکنار هم بودن و کار کردن خیلی برایم خوب بوده و توانستم از تجربه های شوهرم استفاده کنم. او در شرایط کنونی که با محدودیت های بیشتری از سوی طالبان روبه رو هستم، در کنارم است و به این کار بیشتر من را روحیه می دهد.» این تنها چکیده‌ای از صحبت‌های نسرین سیدی تنها خبرنگار […]
«درکنار هم بودن و کار کردن خیلی برایم خوب بوده و توانستم از تجربه های شوهرم استفاده کنم. او در شرایط کنونی که با محدودیت های بیشتری از سوی طالبان روبه رو هستم، در کنارم است و به این کار بیشتر من را روحیه می دهد.»
این تنها چکیده‌ای از صحبت‌های نسرین سیدی تنها خبرنگار زن در ولایت غور است که همراه با شوهرش کار خبرنگاری را پیش می‌برد. برای بحث بیشتر در مورد پیرامون فعالیت‌های خانم سیدی، با او گفت‌وگویی ترتیب داده‌ام که در ادامه خواهید خواند.
پرسش: در نخست یک معرفی از خود داشته باشید تا خواننده‌های ما با شما بیشتر آشنا شوند.
پاسخ: نسرین سیدی هستم، از ادبیات انگلیسی پوهنتون فاریاب فارغ شدم و اکنون خبرنگار در ولایت غور می‌باشم.
از چه زمان و چگونه به کار خبرنگاری رو آوردید؟
از چهار سال به این طرف در کار اطلاع رسانی در ولایت غور مصروف هستم و به عنوان یک خبرنگار زن در رادیو سرحد کار کرده و هم اکنون نیز کارم در این رسانه جریان دارد. من این کار را زمانی آغاز کردم که شوهرم این رسانه را ایجاد کرد و می‌دیدم که در جریان روز یا شب مصروف اطلاع رسانی است، باز من هم علاقمند شدم تا به کار خبرنگاری مشغول شوم. در کنار این، مدتی را هم با آژانس خبری پژواک کار کردم.
پرسش: به عنوان تنها خانم خبرنگار در ولایت غور، از تجربه‌ها و چالش‌های خود برای ما بگویید.
پاسخ: در جریان چند سال کار خبرنگاری در کنار شوهرم، با افراد و اشخاص زیادی آشنا شدم، صحبت‌های زیادی در موارد مختلفی با آنان داشتم و تلاش کردم تا بتوانم صدای مردم را به گوش مسئولان برسانم.
بدون شک هر خبرنگار در کار خبرنگاری با مشکلات و تهدیدات زیادی مواجه می‌شود و من هم بارها با مشکلات روبه رو شدم و حتی از من خواسته شد تا دست از کار در رسانه ها را بردارم، ولی من باز هم به کار خبرنگاری ادامه دادم.
اکنون هم که نظام تغییر کرده است، با محدودیت های زیادی روبه رو شدم. من که به عنوان تنها خبرنگار زن در این ولایت فعالیت می‌کنم، به عدم دسترسی به اطلاعات در تمام بخش ها مواجه هستم، به همین دلیل در بسیاری موارد چون شوهرم هم خبرنگار است از او کمک می‌گیرم تا بتوانم گزارشات خود را در رسانه ها بفرستم.
پرسش: آیا تا به حال کار خبرنگاری برای تان چالش برانگیز بوده است؟
پاسخ: فکر نمی‌کنم که کار خبرنگاری برایم چالش زا باشد، چون تمام موارد که پخش ونشر می‌کنم دقیق کار می‌کنیم، اما در بسیاری موارد و نشر گزارشات برداشت های مردم متفاوت است و دیدگاه های منفی را می‌دهند یا به توهین و تحقیر می‌پردازند. و در شرایط کنونی کار خبرنگاری خصوصا برای خانم ها یک اندازه مشکل است.
پرسش: از تجربه‌ی همکار بودن با شوهر تان بگویید این که حمایت یک شوهر از خانمش چقدر می‌تواند در زمینه‌ای پیشرفت آن اثرگذار باشد.
پاسخ: درکنار هم بودن و کار کردن خیلی برایم خوب بوده و از تجربه های شوهرم استفاده کردم و او در شرایط کنونی که با محدودیت های بیشتری از سوی طالبان روبه رو هستم، در کنارم است و به این کار بیشتر من را روحیه می دهد. ما در اصل مشترک کار می‌کنیم، در مدت یک سال گذشته هر دوی ما چندین مستند در مورد فقر و فروش دختران و همچنان زندگی افراد دارای معلولیت یا کر و لالا در رسانه های چون تلویزیون جهانی آرتی روسیه کار کردیم که نشر شد و ادامه یافتن همچین فعالیت‌هایی، ما را بیشتر در کار خبرنگاری علاقه‌مند کرده و در کل ما از همدیگر تجربه می‌گیریم و به کار خود ادامه می‌دهیم، تمام این پیشرفت ها نتیجه حمایت شوهرم بوده.
پرسش: پیام تان برای زنان افغانستان چیست؟
پاسخ: برای زنان افغانستانی این پیام را دارم که هیچ گاهی در تحت هر شرایط نا امید نشوند و از هر راه ممکن برای آزادی، آبادی و پیشرفت خودشان و جامعه شان کار کنند، درست است که در شرایط کنونی با هزاران محدودیت مواجه هستیم، پشتکار و تلاش همیشگی ما می‌تواند راه را برای پیشرفت زنان باز کند.
