زنان افغانستان کارت بازی جمهوریت و امارت
زنان افغانستان کارت بازی جمهوریت و امارت

زهره نوا با فروپاشی جمهوریت و حضور امارت یکی از چالش‌زا ترین موارد حقوق زنان و چگونگی تعامل طالبان با آنهاست، در دوران جمهوریت، الگویی از فرهنگ اجتماعی بار و بر گرفت که با بستر اجتماعی افغانستان تناسب نداشت. این فرهنگ در خصوص زنان و چگونگی حضور آنها در اجتماع نیز گسترش یافت. ابزار اصلی […]

زهره نوا
با فروپاشی جمهوریت و حضور امارت یکی از چالش‌زا ترین موارد حقوق زنان و چگونگی تعامل طالبان با آنهاست، در دوران جمهوریت، الگویی از فرهنگ اجتماعی بار و بر گرفت که با بستر اجتماعی افغانستان تناسب نداشت. این فرهنگ در خصوص زنان و چگونگی حضور آنها در اجتماع نیز گسترش یافت.
ابزار اصلی این بد فرهنگی در قبال جامعه و به ‌ویژه طیف زنان، رسانه‌هایی بود که با حمایت مالی کشورهای غربی تأسیس شدند.این رسانه‌ها با خوراک فرهنگی، بنیان‌های خانواده و الگوی تعامل اجتماعی میان زن و مرد را به سمت انحراف جهت می‌داد. آنچه از طریق اکثریت رسانه‌ها بازتاب داده‌ می‌شد، ربطی به بستر و بافت اجتماعی مردم در افغانستان نداشت. این روند تا جایی پیش‌رفته بود، که تقریبا فرهنگ اصلی مردم افغانستان را به حاشیه برد.
فرهنگی که در آن مناسبات خانوادگی و تعامل میان جامعه، با رویکردی غربی تداخل پیدا کرده بود. به همین دلیل بود، که کسانی از این تریبون‌ها نماینده زن افغانستان تعریف می‌شد، که هیچ سنخیتی با اغلب مردم جامعه نداشت. این وضعیت با حضور طالبان دگرگون شد و عرصه‌های اجتماعی برای زنان افغانستان به‌کلی مسدود شد.دانشگاه رفتن زنان، کار زنان، مسافرت زنان، حضور زنان در اجتماع و مواردی از این دست به یک چالش بدل شد.هرچند طالبان همواره تأکید کرده‌اند که ما به زنان فرصت می‌دهیم وبرای آنها زمینه حضور متناسب با «شرع» را در جامعه فراهم می‌کنیم.اما در عمل هنوز این محدودیت‌ها وجود دارد و زنان با مشکلات بسیاری رو به رو اند.
حکومت پیشین و درکل ساختاری که پدید آمده بود، در خصوص زنان فرهنگی کاذب و حبابی را خلق کرده بود، که اصل فرهنگ جامعه افغانستان در خصوص زنان به حاشیه برده بود. محدودیت هایی که طالبان نیز فراروی زنان به وجود آورده اند، مسیر درست مدیریت و کشورداری اسلامی نیست.زنان افغانستان جایی در میانه این طیف افراط و تفریط جا دارند. نه به شوری جمهوریت و نه به بی نمکی امارت». به زنان جامعه باید فرصت حضور و اشتراک در عرصه‌های اجتماعی داده شود. اما این حضور قطعا باید متناسب با اسلام و فرهنگ معتدل باشد.