مبارزه زنان افغانستان برای دور کردن چادر شان نبوده است
مبارزه زنان افغانستان برای دور کردن چادر شان نبوده است

با توجه به شرایط حساس و تاریخی جامعه که برای اولین بار زنان مورد بحث وگفتگوی مذاکرات صلح هستند، زنان افغانستان همواره نگران این اند؛ که مبادا دستاورد های چندین ساله و حقوق شان از سوی طرف های مذاکره کننده در گفتگو های صلح به معامله گرفته شود.  انتظار زنان از نهاد های حکومتی به […]

با توجه به شرایط حساس و تاریخی جامعه که برای اولین بار زنان مورد بحث وگفتگوی مذاکرات صلح هستند، زنان افغانستان همواره نگران این اند؛ که مبادا دستاورد های چندین ساله و حقوق شان از سوی طرف های مذاکره کننده در گفتگو های صلح به معامله گرفته شود.  انتظار زنان از نهاد های حکومتی به خصوص زنان فعال جامعه این است که دربرابر تامین امنیت زنان و حفظ کرامت انسانی زنان درمیز مذاکرات صلح توجه داشته باشند.

 فوزیه کوفی درهمایشی که تحت نام ʺجایگاه زنان پسا صلح، ترور های هدفمند، آتش بسʺ در کابل برگذار کرده بود گفت :« زنان افغانستان نه تنها بحث افغانستان بلکه به یک بحث جهانی تبدیل شده است، و زنان افغانستان الگو های امید و مقاومت در سطح جهان شناخته شده اند».

وی اضافه کرد که:«زنان افغانستان فراتر از حقوق اسلامی شان نمی خواهند؛ و مبارزه زنان افغانستان هیچگاه بخاطر دور ساختن چادرشان نیست ؛ بلکه بخاطر تحصیل، حق کار، دسترسی به عدالت، دسترسی به سرمایه، دسترسی به منابع، بدست آوردن احترام به حیث انسان، حفظ کرامت انسانی، مشارکت درتصامیم مبارزه می کنند و این مواردی است که اسلام نیز برای زنان روا داشته است».

درشرایط ناگوار که هر لحظه امکان حوادث دلخراش وجود دارد، گرد هم آمدن زنان را زیر یک سقف نشانگر این میداند که زنان افغانستان هیچگاه به عقب بر نمی گردند، و با توجه به جایگاه و نقش زنان در روند صلح می گوید:«زنان قشر آسیب پذیر جامعه هستند و نباید زنان پس از صلح یک بار دیگر از نقطه صفرشروع کنند».

کوفی ریس حزب موج تحول افغانستان گفت:« در بیشتراز ۴۰ سال که در افغانستان جنگ جریان دارد به دو چیز کمتر توجه صورت گرفته است فرصت زندگی انسان ها و فرصت تحصیل، کار، حق دسترسی به سرمایه، حق دسترسی به منابع از زنان گرفته شده است که درنتیجه زنان بیشترین قربانی آن بوده اند».

 بیشتراز سه ماه از آغازگفتگو های صلح بین دولت افغانستان و طالبان می شود ،در دور دوم گفتگو ها عمده ترین بحث درمورد شکل نظام حقوق اساسی شهروندان افغانستان است ؛ فوزیه کوفی عضو هیات مذاکره کننده جمهوری اسلامی افغانستان می گوید :«از طرف هیات مذاکره کننده افغانستان بحث آتش بس اولین مسئله قابل بحث درمیز گفتگوهای صلح است، آتش بس از اساسی ترین خواسته های مردم افغانستان می باشد که  باید با طالبان به توافق برسیم ».

کوفی  دلیل قتل های مرموز و هدفمندانه  فعالین سیاسی مدنی،چهره های تاثیر گذار و زنان فعال را ضعف نهاد های امنیتی خوانده و گفت :«ترور شخصیت های تاثیر گذار که حرفی برای گفتن دارند و صدا بلند می کنند نه تنها قتل یک انسان است بلکه ضربه بزرگی بر پیکر روان یک اجتماع است و باید در مورد این قتل ها مسئولیت پذیری بیشتر صورت بگیرد».او می افزاید درجریان دوماه گذشته همه روزه شاهد حوادثی بوده ایم که در پهلوی شخصیت ها و چهره های شناخته شده کشور چهره های دیگری که دیده نشده اند نیز تلف شده اند و دربرابر این نوع حملات مسئولیت پذیری و پاسخگویی کمتر است وپروسه تحقیق وجود ندارد.

 به پیمانه که دولت افغانستان در گیر جنگ  وپاسخ دادن به حملات هستند؛ اگر این نهاد ها اجازه می داشتند که به کار های دوامدار و مثمر، حاکمیت قانون، نقطه پایان بخشیدن به فرهنگ معافیت دربرابر ترور های که در این اواخر صورت می گیرد بپردازند، امروز ما سردچار وضیعت بد امنیتی نمی بودیم.