یکی از مباحث چالش برانگیز در جوامع، بحث مصونیت برای دختران و زنان است. گرچند زنان بخاطر داشتن سن و تجربه بیشتر، تا جایی می توانند مصونیت بیشتر برای خود را نسبت به دختران به بار بیاورند. نقش این تجارب در ایجاد مصونیت و یا لااقل فراهم نکردن فضای غیرمصون برای زنان و دختران […]
یکی از مباحث چالش برانگیز در جوامع، بحث مصونیت برای دختران و زنان است. گرچند زنان بخاطر داشتن سن و تجربه بیشتر، تا جایی می توانند مصونیت بیشتر برای خود را نسبت به دختران به بار بیاورند. نقش این تجارب در ایجاد مصونیت و یا لااقل فراهم نکردن فضای غیرمصون برای زنان و دختران از اهمیت زیادی برخوردار است. دختران به عنوان قشر بی تجربه و آسیب پذیر جامعه نیاز به حمایت های خاصی در جهت مصون ماندن از آزارها و اذیت های جنسی دارند. مسأله ای که نباید خارج از دایره توجه باقی بماند اینست که همیشه آزارها و اذیت های جنسی از افراد خارج از محیط خانواده نیست و حتی مواردی وجود دارد که دختران در محیط خانواده و توسط افراد خانواده مورد اذیت و آزارهای جنسی قرار گرفته اند و به دلیل عدم آگاهی و شناخت از آزار و اذیت جنسی حتی متوجه نشده اند که مورد آزار قرار گرفته اند و باید در این مورد صحبت کنند و یا در مقابل فرد آزاردهنده از خود عکس العمل و مقاومت نشان دهد. این مسأله بخاطر نداشتن آگاهی از اندام جنسی و شیوه های محافظت شخصی از جسم و عدم آگاهی از مصادیق آزار و اذیت جنسی صورت می گیرد.
بسیاری از خانواده ها و والدین با طرز تفکر اینکه کودکان نباید در مورد اندام جنسی آگاهی و اطلاع داشته باشند در ادای مسئولیت خود در جهت مصونیت از فرزندان کم کاری و سهل انگاری می ورزند و از عواقب و پیامدهای جسمی و روانی آن بر کودک اظهار بی اطلاعی و یا بی اعتنایی می کنند، اما در هر صورت سهل انگاری والدین با توجیهات سنتی را نمی توان دلیل موجهی در راستای تربیت جنسی کودکان قرار داد و عواقب و پیامدهای آن را تحت این عناوین نادیده گرفت؛ چرا که اطفال امروز آینده سازان فردای جامعه هستند و سلامت جسمی و جنسی آنان تقاضای مسئولیت پذیری به موقع و دقیق والدین و مربیان را می طلبد.
بر اساس گزارشات ارایه شده توسط رسانه ها و نهادهای تحقیقی، در ارتباط با محیطی که کودکان آزار جنسی را تجربه می کنند، محیط آموزشی و محیط خانواده به عنوان مهم ترین نهادهای اجتماعی که اطفال با آن ارتباط دارند، شمرده می شود. محیط و شرایط نامصون می تواند تأثیرات روانی بدی را در کودک به همراه داشته باشد و خانواده ها باید متوجه این موضوع باشند. از خصوصیت آزارها و اذیت های جنسی اینست که در هر زمان و مکان می توان انتظار آن را داشت و وقوع آن ممکن در لحظه ای صورت بگیرد که فرد اصلا توقع و انتظار آن را ندارد. آزارها و اذیت های جنسی ممکن است در محیط خانواده، در محیط آموزش و یا هم در محیط بیرون از خانه در کمین کودکان باشد؛ پس نیاز است تا در این مورد حتما به کودک آموزش داده شود تا بتواند خود را از محیط های ناامن و غیرمصئون دور نگه دارد و یا اقدامات اولیه و ابتدایی را برای رفع شرایط غیرمصئون بداند تا بتواند از خود محافظت نماید. این آموزش ها نباید تنها محدود به درون خانواده باشد و پیشنهاد می گردد تا در محیط آموزش نظیر کودکستان و یا مکاتب نیز، برنامه های آموزشی برای خانواده ها و اطفال دایر شود تا ریسک مواجه شدن با این گونه خطرات برای کودک کاهش داده شود.
در مورد آموزش جنسی به کودک نیاز است تا برخی موارد مورد توجه قرار گیرد تا بتواند تأثیرات خوبتری را در یادگیری درست موضوعات به کودک داشته باشد؛ در قدم اول نیاز است تا در مورد مناطقی از بدن که پوشانده می شوند با کودک صحبت شود و باید به او فهماند که دیگران نباید به این نواحی دست بزنند و یا آن را مورد لمس قرار دهند و اگر کسی چنین لمسی با او داشت نیاز است تا کودک در این مورد با والدین خود صحبت کند.
در مورد اینکه چه مواردی باید به کودک آموزش داده شود باید این موارد را مورد توجه قرار داد. کودک باید از ۳ سالگی بداند که دیگران حق ندارند تا نواحی مشخص از بدن او را لمس کنند. کودک باید بعد از ۳ سالگی با لباس زیر به حمام برود. والدین باید کودک را با مفهوم خصوصی و عمومی آشنا کند. والدین باید با کودک خود درباره مقاومت در برابر به زور بوسیده و بغل شدن گفت و گو کنند. باید به کودک گفته شود که نه خودش با دیگران شوخی جنسی داشته باشد و نه دیگران حق دارند با او شوخی جنسی کنند.
والدین باید مفهوم لمس خوب و بد و راز خوب و بد را به کودک آموزش دهند و در مورد آن با کودک صحبت کنند تا کودکان این موارد را بشناسند. هم چنان باید به کودک گفته شود در برابر مواجهه با به زور بغل شدن و بوسیده شدن محکم و قاطع نه بگوید و در صورت داشتن احساس بد، محل را ترک کرده و با والدین خود موضوع را در جریان بگذارد. والدین می توانند در حضور فرزند با یکدیگر روابط محبت آمیز داشته باشند تا کودک نیز احساس عشق، حمایت و امنیت را از آنان دریافت کند اما این روابط باید در چارچوب مشخص باشند تا کنجکاوی کودک در مسایل جنسی برانگیخته نشود.
مخالفین آموزش جنسی برای کودکان، آزار و اذیت جنسی برای کودکان را رد نکرده اما با آموزش جنسی به کودک مخالفت دارند. آنها دلایلی همچون عدم درک درست کودکان از اندام جنسی و کنجکاوی بیش از حد کودکان در این موارد و قرار نداشتن در سن مناسب را از جمله دلایل مخالفت خود عنوان می کنند، اما به هر صورت برای محافظت بهتر از سلامت روح و روان اطفال، بهتر اینست که آموزش های جنسی لازم به کودکان داده شود تا از این طریق مصونیت برای آنها ایجاد شود و خود بتوانند تحلیلی از روابط و اقداماتی که علیه آنان یا با آنان صورت می گیرد را داشته و حفاظت های لازم از خود را انجام دهند.
