خبرگزاری زنان افغانستان: زنان در افغانستان از جمله آسیب پذیر ترین قشر جامعه محسوب میشوند که همواره با چالشها و محدودیتهای مختلفی دست و پنجه نرم کرده اند. اکنون بعد از وضع شدن محدودیتهای گوناگون در برابر زنان افغانستانی در دو سال اخیر، سازمان حفاظت از کودکان در تازهترین گزارش خود گفته است که […]
خبرگزاری زنان افغانستان: زنان در افغانستان از جمله آسیب پذیر ترین قشر جامعه محسوب میشوند که همواره با چالشها و محدودیتهای مختلفی دست و پنجه نرم کرده اند.
اکنون بعد از وضع شدن محدودیتهای گوناگون در برابر زنان افغانستانی در دو سال اخیر، سازمان حفاظت از کودکان در تازهترین گزارش خود گفته است که ممنوعیت کار زنان در سازمانهای غیردولتی توسط طالبان سبب شده که آنها نتوانند کمکهای لازم را به نیازمندان افغان ارائه کنند.
گفته میشود شماری از این زنان، تنها نان آور و سرپرست خانوادههای شان بوده که برای به دست آوردن خرج و مصارف خود دست فروشی و یا هم در خانهها کار میکنند که امسال از دریافت کمکهای بشردوستانه محروم شده اند.
ثریا، یک تن از زنانی است که همه روزه در جاده لیلامی شهر هرات دست فروشی میکند و میگوید شرایط اقتصادی بسیار بدی را امسال تجربه میکند.
وی میگوید:«سالهای قبل حداقل برای ما کمک میشد امسال حتی یکبار هم از این کمکها به ما نرسید. شوهرم کار کرده نمیتواند دو طفل کوچک دارم و مجبورم خودم کار کنم تا لقمه نانی پیدا کنم».
در همین حال، مریم خانم دیگریست که سرپرستی خانواده اش را به دوش دارد و میگوید امسال برعکس سالهای گذشته برای شان کمک صورت نگرفته است.
وی میگوید:«زن بودن در افغانستان بسیار سخت است و اگر نان آور خانه باشی سختتر. از زمانی که شوهرم فوت کرد بخاطر مشکلات اقتصادی یک طفل یک ساله خود را بخاطر سوی تغذیه از دست دادم و مجبور شدم بیرون رفته کار کنم اگر کمکها صورت میگرفت کمی از مشکلاتم حل میشد».
در این گزارش سازمان حفاظت از کودکان آمده است که قرار بود تا ماه مارچ به ۴ میلیون و ۸۷۰ هزار افغان به ویژه کودکان و زنان کمک صورت گیرد اما از این تعداد تنها به حدود ۳۵۴ هزار نفر که ۷ درصد از نیازمندان را شامل میشود کمک کرده اند.
