سازمان جهانی کار، یک‌صد و دوازدهمین اجلاس کنفرانس بین‌المللی خود را با حضور کارفرمایان و کارگران از ۱۸۷ کشور، امروز دوشنبه ۳ جون برگزار می‌کند.
این کنفرانس سازمان جهانی کار در حالی برگزار می‌گردد که بعد از وضع قوانین محدود کننده طالبان، نزدیک نزدیک به سه سال می‌شود زنان و دختران در افغانستان از حق کار محروم مانده و در وضعیت دشوار بیکاری و مشکلات اقتصادی قرار گرفته اند.
منیژه صمدی، یک تن از زنانی است که بعد از وضع محدودیت‌ها در برابر کار زنان و دختران در افغانستان وظیفه خود را از دست داده و اکنون خانه نشین شده است.
وی می‌گوید:«در گذشته در یکی از موسسات خارجی کار می‌کردم. وضعیت اقتصادی ما خوب بود و همراه شوهرم در قسمت مصارف خانه زیاد همکاری داشتم اما بعد از وضع محدودیت‌ها دو سال است که نتوانستم سر کار بروم یا وظیفه بگیرم. بعد از من شوهرم نیز بیکار شد گاهی حیران می‌مانم که مصارف خانه و اطفالم را چطور پیدا کنم».
صنم محمدی، یکی دیگر از زنانی‌ست که به دلیل وضع محدودیت‌ها ترک وظیفه کردم و از یک سال به این سو خانه نشین شده است.
وی می‌گوید:«وضعیت زندگی زنان در افغانستان ناامید کننده است قسمی که آنان حتی حق تحصیل و کار را ندارند. قبلا آرایشگاه داشتم و کسب درآمد می‌کردم اما نزدیک به یک سال می‌شود مجبور شدم بخاطر وضع محدودیت‌ها کارم را ترک کنم و این برایم از لحاظ اقتصادی و روحی بسیار سنگین تمام شد و همین حالا هم در وضعیت خوبی به سر نمی‌برم».
در همین‌حال، نمایند‌گی دیپلماتیک افغانستان با نشر خبرنامه‌‌ای گفته است که آمار بیکاری و ممنوعیت کار زنان و دختران در افغانستان بلند رفته و با انتقاد از این موضوع نگاشته است: «در افغانستان، بیکاری از نظر تاریخی بالاترین میزان خود را دارد و زنان به‌طور سیستماتیک از کار و آموزش منع می‌شوند».
وضعیت زنان در افغانستان به طور کلی بسیار چالش‌برانگیز بوده و‌با محدودیت‌های فراوانی مواجه هستند طوری که دسترسی آنها به تحصیلات، بهداشت، شغل و حقوق انسانی محدود شده است.
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان
