خبرگزاری زنان افغانستان: پس از ممنوعیت دختران و زنان از تحصیل و کار، شماری از دانش آموزان و دانشجویان دختر در هرات، به آموزش حرفههای مختلف از جمله خیاطی و راه اندازی کارگاههای خیاطی روی آورده اند. شماری از دخترانی که در کارگاههای خیاطی مصروف کار هستند میگویند که برای جلوگیری از رو به رو […]
خبرگزاری زنان افغانستان: پس از ممنوعیت دختران و زنان از تحصیل و کار، شماری از دانش آموزان و دانشجویان دختر در هرات، به آموزش حرفههای مختلف از جمله خیاطی و راه اندازی کارگاههای خیاطی روی آورده اند.
شماری از دخترانی که در کارگاههای خیاطی مصروف کار هستند میگویند که برای جلوگیری از رو به رو شدن با بیماریهای روانی و تأمین هزینههای خانوادهشان، خیاطی میکنند و خواها برطرف شدن محدودیتها در برابر کار و تحصیل زنان و دختران هستند.
سمیرا بارکزی، یکی دختران دانشجو میگوید که پس از بسته شدن دانشگاها،برای این که خانه نشین نشود به هنر خیاطی روی آورده است.
وی میگوید:«دانشگاه میرفتیم، اهداف بلندی برای آینده خود داشتیم، هر روز به یک امید و آرزو میرفتیم سمت درس خود، اما بعد از بسته شدن دانشگاه خیلی افسرده شده بودم بخاطر این که از افسردهگی نجات پیدا کرده و خانه نشین نشوم آمدم به کارگاه خیاطی و مصروف کار هستم».
افسانه مرادی، یک تن از دانشآموزان صنف یازدهم با اشاره به حالت بد روحی اش پس از بسته شدن مکتبها میگوید:«بعد از این که مکتبها بسته شد تمام امید خود را از دست دادم. چند روز پیش وقتی گریههای دخترهای صنف ششم دیدم که نمیتوانند دیگر مکتب بروند درد خودم تازه شد. بخاطریکه هیچ مصروفیتی نداشتم آمدم کارگاه خیاطی و کوشش میکنم با یاد گرفتن خیاطی چیزی یاد بگیرم».
این دختران در حالی به هنر خیاطی روی آورده اند که ۸۱۱ روز بسته شدن مکتبهای دخترانه به روی دختران بالاتر از صنف ششم و نزدیک به دو سال از منع رفتن دختران به دانشگاهها میگذرد. بسیاری از سازمان های بین المللی از جمله سازمان ملل خواستار بازگشایی مکتب های دخترانه شده اند اما تا اکنون هیچ نتیجهای در پی نداشته است.
