شماری از زنان دست فروش و بی بضاعت در ولایت بادغیس که سرپرستی خانوادههای شان را به عهده دارند، نگران آمدن زمستان پیش رو بوده و می‌گویند که در وضعیت بد اقتصادی به سر می‌برند. اکثر این زنان کسانی هستند که به دلایل مختلف از جمله از دست دادن شوهر، مشکلات اقتصادی و نبود نان […]
شماری از زنان دست فروش و بی بضاعت در ولایت بادغیس که سرپرستی خانوادههای شان را به عهده دارند، نگران آمدن زمستان پیش رو بوده و می‌گویند که در وضعیت بد اقتصادی به سر می‌برند.
اکثر این زنان کسانی هستند که به دلایل مختلف از جمله از دست دادن شوهر، مشکلات اقتصادی و نبود نان آور خانه، مجبور شده اند دست فروشی کرده و سرپرستی خانوادههای خود را به عهده بگیرند.
در همین حال، سازمان جهانی خوراک در تازه‌ترین گزارش خود گفته است که این سازمان برای رسیده‌گی به نیاز‌های ۷ میلیون نفر با میزان آسیب پذیری شدید در زمستان پیش‌رو، به ۴صد میلیون دالر کمک فوری نیاز دارد.
در ادامه این سازمان بیان بیان داشته که افغانستان به دلیل چند دهه درگیری، تغیرات اقلیمی ویرانگر و افت اقتصادی شاهد یکی از بزرگترین بحران‌های بشری در سرتاسر جهان است.
لیلا، یک تن از زنانی‌ست که شوهر خود را در حادثه ترافیکی از دست داده و با فروش وسائلی که خودش می‌بافد، مصارف خانواده اش را پیدا می‌کند.
وی می‌گوید:« هر روز که هوا سردتر می‌شود تشویش‌هایم زیادتر می‌شود که بدون امکانات چطور زمستان را سپری کنیم. بعد از وفات شوهرم وضعیت اقتصادی ما خیلی خراب شد، نان برای خوردن نداشتیم و مجبور شدم دست فروشی کنم. حالا هم بعضی وسائل که می‌بافم می‌برم سر سرک می‌فروشم تا لقمه نانی برای دو طفل یتیم خود پیدا کنم».
لیلا نمونه بارز از وضعیت زنانی‌ست که سرپرست خانوادههای شان بود و با فقر تنگ دستی روزهای دشواری را سپری می‌کند.
زرمینه، خانم دیگریست که در ولایت بادغیس زندگی می‌کند و سرپرستی چهار اولاد و شوهر فلج خود را به عهده داشته و می‌گوید: «بعد از فلج شدن شوهرم مجبور شدم خودم کار کنم. روزهای اول در خانه‌های مردم لباس شویی می‌کردم اما حالا کنار سرک دست‌فروشی می‌کنم تا لغمه نانی برای فرزندانم پیدا کنم».
وی می‌گوید، هر سال با آمدن زمستان قیمت‌ها در بازار نیز بلند می‌رود که توانش نمی‌رسید آنچه را نیاز دارد برای خانواده خود مهیا کند. همچنان فقر و تنگ‌دستی و نبود کمک‌های بشردوستانه باعث شده است که مشکلات وی نیز نسبت به گذشته زیادتر شود.
در همین حال، اوچا یا دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل نیز چندق پیش در گزارش خود راجع به وضعیت اقتصادی در افغانستان گفته بود که ۲۹.۲ میلیون تن در افغانستان نیاز به کمک‌های بشردوستانه داشته و برای رسیده‌گی به این نیازمندان ۳.۲ بیلیون دالر نیاز است.
