از نا امیدی و خانه نشینی تا محرومیت از تحصیل دختران دانش‌جو افغانستانی
از نا امیدی و خانه نشینی تا محرومیت از تحصیل دختران دانش‌جو افغانستانی
از بسته شدن دروازه‌های دانشگاه به روی دختران دانش‌جو در افغانستان نزدیک به دو سال می‌گذرد. بعد از ممنوعیت رفتن دختران بالاتر از صنف شش به مکتب، به تاریخ ۲۹ قوس سال ۱۴۰۱، وزارت تحصیلات عالی با نشر اعلامیه‌ا‌ی دختران دانش‌جو را نیز از رفتن به دانشگاه‌ها منع کرد.

از بسته شدن دروازه‌های دانشگاه به روی دختران دانش‌جو در افغانستان نزدیک به دو سال می‌گذرد. بعد از ممنوعیت رفتن دختران بالاتر از صنف شش به مکتب، به تاریخ ۲۹ قوس سال ۱۴۰۱، وزارت تحصیلات عالی با نشر اعلامیه‌ا‌ی دختران دانش‌جو را نیز از رفتن به دانشگاه‌ها منع کرد.

اکنون شماری از دانش‌جویان دختر از ادامه یافتن این محدودیت‌ها ابراز نگرانی کرده و می‌گویند که نزدیک به سال می‌شود از درس و تحصیل خود دور مانده اند و برای داشتن یک آینده بهتر از مسوولین می‌خواهند تا سرنوشت آنان در مهم پنداشته و دروازه‌های دانشگاه را دوباره باز کنند.

ثریا دانش، دانش‌جوی سال دوم دانشکده حقوق بود که به از وضع قوانین محدود کننده، از تحصیل خود باز مانده و نتوانسته است به تحصیلات خود در این رشته ادامه دهد.

وی می‌گوید:«سال دوم دانشگاه بودم و در رشته اقتصاد درس می‌خواندم اما متاسفانه بیش از دو سال می‌شود که دانشگاه نرفتم و مانند صدها دانش‌جوی دختر خانه نشین شدم. از مسوولین می‌خواهم که دروازه‌های دانشگاه را به روی دختران باز کنند تا ما هم بتوانیم مانند پسران درس بخوانیم و به تحصیلات خود ادامه دهیم».

در همین حال، شماری از دختران بازمانده از تحصیل به دانشگاه‌های آنلاین روی آورده اند و می‌خواهند که از این طریق تحصیلات شان را پیش ببرند.

مسعوده رازقی، یکی دیگر از دانش‌جویان دختر است که بعد از بسته شدن دانشگاه‌ها، تحصیلات خود در یکی از دانشگاه‌های آنلاین آغاز کرده و از این طریق می‌خواهد تا تحصیلات خود را ادامه دهد.

وی می‌گوید:«زمانی که دروازه‌های دانشگاه مانند دروازه‌های مکاتب به روی دختران بسته شد تمام امید خود را از دست دادم و حتی یک دوره افسردگی را تجربه کردم ولی دیدم از خانه نشینی به جای نمیرسم من هم از طریق یکی از دانشگاه‌های آنلاین به درس خود خواستم ادامه دهم اما امیدوارم که هر چه زودتر دروازه‌های دانشگاه به روی دختران دانش‌جو باز شود».

بعد از وضع محدودیت‌ها در برابر حق تحصیل دختران، تعداد زیادی از آنان خانه نشینی را اختیار نکرده و تعدادی خود را مشغول حرفه‌ها و کارهای مختلف ساخته اند تا بتوانند حداقل در آینده از طریق فن و حرفه، برای خود منبع درآمد داشته باشند.

در کنار مسدود ماندن دروازه‌های دانشگاه، ۹۷۴ روز از بسته ماندن مکاتب دخترانه نیز می‌گذرد و طبق آمار سازمان یونیسکو، در حال حاضر ۸۰ درصد دختران واجد شرایط مکتب هستند که تعداد آنان به ۲.۵ میلیون دختر می‌رسد از مکتب محروم ‌اند و ۳۰ درصد دختران در افغانستان هرگز به مکاتب ابتدایی راه نیافته‌اند.

  • نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
  • منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان