از کاهش کمک‌های‌جهانی تا افزایش فقر و بیکاری در میان باشنده‌گان‌ فراه و بادغیس
از کاهش کمک‌های‌جهانی تا افزایش فقر و بیکاری در میان باشنده‌گان‌ فراه و بادغیس

خبرگزاری زنان افغانستان: سازمان غذا و زراعت ملل متحد با نشر گزارشی اعلام کرده است که میلیون‌ها تن در افغانستان با ناامنی غذایی رو به رو بوده و در وضعیت دشوار زندگی می‌کنند. در همین‌حال شماری از شهروندان ولایات بادغیس، فراه از نبود کمک‌های بشردوستانه در ولایات شان شکایت داشته و می‌گویند نان کافی برای […]

خبرگزاری زنان افغانستان: سازمان غذا و زراعت ملل متحد با نشر گزارشی اعلام کرده است که میلیون‌ها تن در افغانستان با ناامنی غذایی رو به رو بوده و در وضعیت دشوار زندگی می‌کنند.

در همین‌حال شماری از شهروندان ولایات بادغیس، فراه از نبود کمک‌های بشردوستانه در ولایات شان شکایت داشته و می‌گویند نان کافی برای خوردن نداشته و همچنان نگران آمدن زمستان پیش رو هستند.

محمد، یک تن از باشنده‌گان ولایت فراه می‌گوید که نزدیک به یک سال می‌شود کار خود را از دست داده و مجبور شده است یک دخترش را به دلیل مشکلات اقتصادی در برابر یک مقدار پول به عقد مردی درآورد که چندین سال از دخترش بزرگتر است.

وی می‌گوید:«هر شب همه‌ ما با شکم گشنه خواب می‌شدیم، کسی نداشتیم که دست ما بگیرد و کمکی بکند مجبور شدم دختر ۱۵ سال خود را عروس کنم و پولی که گرفتم مصرف خانه و زندگی خود کنم تا زن و فرزندان دیگرم از گشنه‌گی نمیرند».

مریم، یک تن از باشنده‌گان ولایت بادغیس است که بخاطر مشکلات اقتصادی و بیکاری از ولایت کوچ کرده و به ولایت هرات مهاجر شده اند.

وی می‌گوید:«شوهرم بیکار است، مشکلات اقتصادی زیادی داریم، نه نان به خوردن داشتیم و نه هم امکاناتی که بتوانیم زمستان سرد را سپری کنیم. در گذشته حداقل کمک‌ها بود و به ما کارت می‌دادن اما حالا همان هم نیست به همین خاطر مجبور شدیم‌ از بادغیس به هرات کوچ کنیم به امید این که شوهر کار و وظیفه پیدا کند اما تا حال بی سرنوشت هستیم».

بر اساس گزارش نشر شده بخش غذا و زراعت سازمان ملل متحد، ۲۵۸ میلیون تن در ۵۳ کشور از جمله افغانستان در سال ۲۰۲۳، از امنیت غذایی برخوردار نبوده‌اند و برای کمک به ۴۳ میلیون نیازمند برای سال ۲۰۲۴، به ۱.۸ میلیارد دالر نیاز است.

در ادامه آمده است که نیازمندی‌های مردم به کمک‌های بشردوستانه در سال ۲۰۲۳ به دلایل مختلف از جمله درگیری‌های مسلحانه، بحران‌های اقتصادی، تغییرات اقلیمی، فقر و نابرابری بیشتر بوده است.