خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از خانوادههای بی بضاعت در ولایت فراه میگویند که بعد از قطع کمکهای بشر دوستانه، وضعیت اقتصادی آنان دشوارتر از قبل شده و حتی نان خوردن برای اطفال شان را نیز با سختی مهیا میسازند. آمنه، یک تن از زنان بیوه در ولایت فراه است که تنها نان آور خانواده خود […]
خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از خانوادههای بی بضاعت در ولایت فراه میگویند که بعد از قطع کمکهای بشر دوستانه، وضعیت اقتصادی آنان دشوارتر از قبل شده و حتی نان خوردن برای اطفال شان را نیز با سختی مهیا میسازند.
آمنه، یک تن از زنان بیوه در ولایت فراه است که تنها نان آور خانواده خود بوده و اکنون بعد از بیکار شدن از وظیفه خود با مشکلات شدید اقتصادی رو به رو شده است.
وی میگوید:« چند ماه پیش در یکی از دفاتر خصوصی به عنوان صفا کار، کار میکردم اما بعد از بسته شدن آن دفتر بیکار شدم. قبلا حداقل کمکهای که صورت میگرفت یک قسمت از مشکلات ما حل میشد اما بعد از قطع کمکها وضعیت ما هم بدتر شد حتی گاهی شبها با شکم گشنه میخوابیم».
چند ماه پیش پس از وضع محدودیتها و منع شدن کار زنان در سازمان ملل متحد، روند توزیع کمکهای بشر دوستانه در افغانستان، در اکثریت مناطق ولایت هرات متوقف شده و میلیون ها خانواده را از دریافت کمک های بشردوستانه محروم گردید.
انیس گل، یک تن از باشندهگان ولایت فراه میگوید که در چندین ماه اخیر هیچ کمکی دریافت نکرده اند.
وی میگوید:« در گذشته حداقل یکی دوبار برای ما کمک میرسید اما حالا هیچ کس به فکر ما نیست.
کمکها به کسانیکه مستحق هستند نمیرسد ما هم حیران ماندیم با مشکلات اقتصادی که داریم چی رقم زندگی خود را پیش ببریم».
شماری از شهروندان ولایت فراه میگویند که فقر و بیکاری باعث شده است تا تعداد خانوادههای بی بضاعت افزایش یافته و نیازمندان کمکهای بشر دوستانه نیز در سطح کشور بیشتر از قبل شده است.
یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل ااعلام کرده است که در سال ۲۰۲۳ میلادی، حدود ۲۹.۲ میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمکهای بشردوستانه دارند.
