خبرگزاری زنان افغانستان: وقت که رژیم طا.لبان قدرت را در دست گرفتند حدود ۲۷۰ قاضی‌زن به وظیفه مشغول بودند، بیشتر آنها در طی هرج و مرج که پس از تصرف قدرت توسط رژیم طا.لبان ایجاد شده بود فرار کرده و بسیاری از آنها در کشورهای‌چون آلمان، کانادا، آسترالیا و پاکستان زندهگی می‌کنند. زهرا یکی […]
خبرگزاری زنان افغانستان: وقت که رژیم طا.لبان قدرت را در دست گرفتند حدود ۲۷۰ قاضی‌زن به وظیفه مشغول بودند، بیشتر آنها در طی هرج و مرج که پس از تصرف قدرت توسط رژیم طا.لبان ایجاد شده بود فرار کرده و بسیاری از آنها در کشورهای‌چون آلمان، کانادا، آسترالیا و پاکستان زندهگی می‌کنند.
زهرا یکی از قاضی‌‌های‌زن در دوره کاری‌اش در ستره‌محکمه به محبوس کردن صدها ملیشه طالب که مرتکب حملات بمب‌گذاری شده بود و هزاران زندانی از جمله رهبران طا.لبان، قاچاقچی‌های موادمخدر و جنایتکاران خشنی که با حکم من و همکارانم به زندان روانه شدند، از زندان‌آزاد شدند و می‌خواهند از من و همکاران‌‌قضایی‌ام انتقام‌بگیرند.
زهرا همراه‌باخانواده‌اش در یک محل مخفی‌زنده‌گی می‌کنند وی به خبرگزاری زنان افغانستان گفت: “وقت رژیم طا.لبان قدرت را به‌دست گرفتند، دروازه‌های زندان را به روی مجرمین‌باز کردند، من از آن‌روز تاحال در ترس و هراس به‌سر می‌برم”.
زهرا در گفتگوی‌تیلفونی گفت:” بارها شاهد دریافت پیام‌های مشکوک و حتی تهدید به‌مرگ شده‌است و می‌گوید که ملیشه‌های طالب‌بارها به‌خانه سابق‌آن‌ها یورش‌برده‌اند و تا حالا دستگیر نشده و جان سالم‌بدر بردند.
هم‌چنین نجمه‌یک قاضی‌پیشین که حالا در آسترالیا زندهگی می‌کند، گفت که حدود بیشتر از ۵۰ قاضی‌زن هنوز در افغانستان‌گیرمانده‌اند و حدود ۳۰ تن از آنها نیز در پاکستان به‌سر می‌برند که هر روز خطر اخراج شان وجود دارد.
با این‌حال تعدادی‌کمی از قاضی‌های زن افغانستان توانسته‌اند به کشورهای‌چون آسترالیا، کانادا و آلمان بروند، می‌گویند برای آنان نجات از رژیم طا.لبان مهمترین و شایسته‌ترین کاربوده که دریافت کرده‌اند.
افغانستان کشوری‌که با حاکمیت دوباره‌طا.لبان کرسی‌های قضات زن خالی‌احساس‌می‌شود و این‌قشر تحصیلکرده و محروم از حق‌و‌حقوق شان مجبور به ترک‌خانه‌ها و کشورشان شدند.
این‌در‌حالی‌ست که رژیم طا.لبان اعلام‌کرده بود براساس قوانین شریعت مشاغل برای زنان مناسب‌نیست از جمله‌آنها نمی‌توانند درکابینه حضور داشته باشند و نمی‌توانند به‌عنوان قاضی‌کار‌کنند.
